Conjugaison et définition du verbe ADMONESTER
Conjugaison complète et définition du verbe admonester
Liste des verbes en A
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : admonester transitif 1er groupe
Faire une sévère réprimande à quelqu’un , sans condamner, mais en avertissant de ne pas recommencer.
(Ancien) Faire une remontrance à huis clos à un justiciable, avec défense de récidiver.
Indicatif
Présent
| j' | admoneste |
| tu | admonestes |
| il | admoneste |
| nous | admonestons |
| vous | admonestez |
| ils | admonestent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | admonesté |
| tu | avais | admonesté |
| il | avait | admonesté |
| nous | avions | admonesté |
| vous | aviez | admonesté |
| ils | avaient | admonesté |
Futur simple
| j' | admonesterai |
| tu | admonesteras |
| il | admonestera |
| nous | admonesterons |
| vous | admonesterez |
| ils | admonesteront |
Passé composé
| j' | ai | admonesté |
| tu | as | admonesté |
| il | a | admonesté |
| nous | avons | admonesté |
| vous | avez | admonesté |
| ils | ont | admonesté |
Passé simple
| j' | admonestai |
| tu | admonestas |
| il | admonesta |
| nous | admonestâmes |
| vous | admonestâtes |
| ils | admonestèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | admonesté |
| tu | auras | admonesté |
| il | aura | admonesté |
| nous | aurons | admonesté |
| vous | aurez | admonesté |
| ils | auront | admonesté |
Imparfait
| j' | admonestais |
| tu | admonestais |
| il | admonestait |
| nous | admonestions |
| vous | admonestiez |
| ils | admonestaient |
Passé antérieur
| j' | eus | admonesté |
| tu | eus | admonesté |
| il | eut | admonesté |
| nous | eûmes | admonesté |
| vous | eûtes | admonesté |
| ils | eurent | admonesté |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| j' | admonesterais |
| tu | admonesterais |
| il | admonesterait |
| nous | admonesterions |
| vous | admonesteriez |
| ils | admonesteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | admonesté |
| tu | aurais | admonesté |
| il | aurait | admonesté |
| nous | aurions | admonesté |
| vous | auriez | admonesté |
| ils | auraient | admonesté |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | admonesté |
| tu | eusses | admonesté |
| il | eût | admonesté |
| nous | eussions | admonesté |
| vous | eussiez | admonesté |
| ils | eussent | admonesté |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | j' | admoneste |
| que | tu | admonestes |
| qu' | il | admoneste |
| que | nous | admonestions |
| que | vous | admonestiez |
| qu' | ils | admonestent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | admonestasse |
| que | tu | admonestasses |
| qu' | il | admonestât |
| que | nous | admonestassions |
| que | vous | admonestassiez |
| qu' | ils | admonestassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | admonesté |
| que | tu | aies | admonesté |
| qu' | il | ait | admonesté |
| que | nous | ayons | admonesté |
| que | vous | ayez | admonesté |
| qu' | ils | aient | admonesté |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | admonesté |
| que | tu | eusses | admonesté |
| qu' | il | eût | admonesté |
| que | nous | eussions | admonesté |
| que | vous | eussiez | admonesté |
| qu' | ils | eussent | admonesté |
Impératif
Impératif présent
| admoneste |
| admonestons |
| admonestez |
Impératif passé
| aie | admonesté |
| ayons | admonesté |
| ayez | admonesté |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé