Conjugaison et définition du verbe AFFOUILLER
Conjugaison complète et définition du verbe affouiller
Liste des verbes en A
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : affouiller /a.fu.je/ transitif 1er groupe
Creuser, en parlant de l’action des eaux courantes qui creusent le lit et les berges d’une rivière.
Indicatif
Présent
| j' | affouille |
| tu | affouilles |
| il | affouille |
| nous | affouillons |
| vous | affouillez |
| ils | affouillent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | affouillé |
| tu | avais | affouillé |
| il | avait | affouillé |
| nous | avions | affouillé |
| vous | aviez | affouillé |
| ils | avaient | affouillé |
Futur simple
| j' | affouillerai |
| tu | affouilleras |
| il | affouillera |
| nous | affouillerons |
| vous | affouillerez |
| ils | affouilleront |
Passé composé
| j' | ai | affouillé |
| tu | as | affouillé |
| il | a | affouillé |
| nous | avons | affouillé |
| vous | avez | affouillé |
| ils | ont | affouillé |
Passé simple
| j' | affouillai |
| tu | affouillas |
| il | affouilla |
| nous | affouillâmes |
| vous | affouillâtes |
| ils | affouillèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | affouillé |
| tu | auras | affouillé |
| il | aura | affouillé |
| nous | aurons | affouillé |
| vous | aurez | affouillé |
| ils | auront | affouillé |
Imparfait
| j' | affouillais |
| tu | affouillais |
| il | affouillait |
| nous | affouillions |
| vous | affouilliez |
| ils | affouillaient |
Passé antérieur
| j' | eus | affouillé |
| tu | eus | affouillé |
| il | eut | affouillé |
| nous | eûmes | affouillé |
| vous | eûtes | affouillé |
| ils | eurent | affouillé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| j' | affouillerais |
| tu | affouillerais |
| il | affouillerait |
| nous | affouillerions |
| vous | affouilleriez |
| ils | affouilleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | affouillé |
| tu | aurais | affouillé |
| il | aurait | affouillé |
| nous | aurions | affouillé |
| vous | auriez | affouillé |
| ils | auraient | affouillé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | affouillé |
| tu | eusses | affouillé |
| il | eût | affouillé |
| nous | eussions | affouillé |
| vous | eussiez | affouillé |
| ils | eussent | affouillé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | j' | affouille |
| que | tu | affouilles |
| qu' | il | affouille |
| que | nous | affouillions |
| que | vous | affouilliez |
| qu' | ils | affouillent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | affouillasse |
| que | tu | affouillasses |
| qu' | il | affouillât |
| que | nous | affouillassions |
| que | vous | affouillassiez |
| qu' | ils | affouillassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | affouillé |
| que | tu | aies | affouillé |
| qu' | il | ait | affouillé |
| que | nous | ayons | affouillé |
| que | vous | ayez | affouillé |
| qu' | ils | aient | affouillé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | affouillé |
| que | tu | eusses | affouillé |
| qu' | il | eût | affouillé |
| que | nous | eussions | affouillé |
| que | vous | eussiez | affouillé |
| qu' | ils | eussent | affouillé |
Impératif
Impératif présent
| affouille |
| affouillons |
| affouillez |
Impératif passé
| aie | affouillé |
| ayons | affouillé |
| ayez | affouillé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé