Conjugaison et définition du verbe BRANDILLER
Conjugaison complète et définition du verbe brandiller
Liste des verbes en B
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : brandiller transitif 1er groupe
Vieilli : Mouvoir deçà et delà.
brandiller intransitif 1er groupe
Vieilli : Brandiller, Se mouvoir deçà, delà.
Indicatif
Présent
| je | brandille |
| tu | brandilles |
| il | brandille |
| nous | brandillons |
| vous | brandillez |
| ils | brandillent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | brandillé |
| tu | avais | brandillé |
| il | avait | brandillé |
| nous | avions | brandillé |
| vous | aviez | brandillé |
| ils | avaient | brandillé |
Futur simple
| je | brandillerai |
| tu | brandilleras |
| il | brandillera |
| nous | brandillerons |
| vous | brandillerez |
| ils | brandilleront |
Passé composé
| j' | ai | brandillé |
| tu | as | brandillé |
| il | a | brandillé |
| nous | avons | brandillé |
| vous | avez | brandillé |
| ils | ont | brandillé |
Passé simple
| je | brandillai |
| tu | brandillas |
| il | brandilla |
| nous | brandillâmes |
| vous | brandillâtes |
| ils | brandillèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | brandillé |
| tu | auras | brandillé |
| il | aura | brandillé |
| nous | aurons | brandillé |
| vous | aurez | brandillé |
| ils | auront | brandillé |
Imparfait
| je | brandillais |
| tu | brandillais |
| il | brandillait |
| nous | brandillions |
| vous | brandilliez |
| ils | brandillaient |
Passé antérieur
| j' | eus | brandillé |
| tu | eus | brandillé |
| il | eut | brandillé |
| nous | eûmes | brandillé |
| vous | eûtes | brandillé |
| ils | eurent | brandillé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | brandillerais |
| tu | brandillerais |
| il | brandillerait |
| nous | brandillerions |
| vous | brandilleriez |
| ils | brandilleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | brandillé |
| tu | aurais | brandillé |
| il | aurait | brandillé |
| nous | aurions | brandillé |
| vous | auriez | brandillé |
| ils | auraient | brandillé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | brandillé |
| tu | eusses | brandillé |
| il | eût | brandillé |
| nous | eussions | brandillé |
| vous | eussiez | brandillé |
| ils | eussent | brandillé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | brandille |
| que | tu | brandilles |
| qu' | il | brandille |
| que | nous | brandillions |
| que | vous | brandilliez |
| qu' | ils | brandillent |
Subjonctif imparfait
| que | je | brandillasse |
| que | tu | brandillasses |
| qu' | il | brandillât |
| que | nous | brandillassions |
| que | vous | brandillassiez |
| qu' | ils | brandillassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | brandillé |
| que | tu | aies | brandillé |
| qu' | il | ait | brandillé |
| que | nous | ayons | brandillé |
| que | vous | ayez | brandillé |
| qu' | ils | aient | brandillé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | brandillé |
| que | tu | eusses | brandillé |
| qu' | il | eût | brandillé |
| que | nous | eussions | brandillé |
| que | vous | eussiez | brandillé |
| qu' | ils | eussent | brandillé |
Impératif
Impératif présent
| brandille |
| brandillons |
| brandillez |
Impératif passé
| aie | brandillé |
| ayons | brandillé |
| ayez | brandillé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé