Conjugaison et définition du verbe BRILLOTER
Conjugaison complète et définition du verbe brilloter
Liste des verbes en B
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : brilloter 1er groupe intransitif
Briller légèrement.
Indicatif
Présent
| je | brillote |
| tu | brillotes |
| il | brillote |
| nous | brillotons |
| vous | brillotez |
| ils | brillotent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | brilloté |
| tu | avais | brilloté |
| il | avait | brilloté |
| nous | avions | brilloté |
| vous | aviez | brilloté |
| ils | avaient | brilloté |
Futur simple
| je | brilloterai |
| tu | brilloteras |
| il | brillotera |
| nous | brilloterons |
| vous | brilloterez |
| ils | brilloteront |
Passé composé
| j' | ai | brilloté |
| tu | as | brilloté |
| il | a | brilloté |
| nous | avons | brilloté |
| vous | avez | brilloté |
| ils | ont | brilloté |
Passé simple
| je | brillotai |
| tu | brillotas |
| il | brillota |
| nous | brillotâmes |
| vous | brillotâtes |
| ils | brillotèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | brilloté |
| tu | auras | brilloté |
| il | aura | brilloté |
| nous | aurons | brilloté |
| vous | aurez | brilloté |
| ils | auront | brilloté |
Imparfait
| je | brillotais |
| tu | brillotais |
| il | brillotait |
| nous | brillotions |
| vous | brillotiez |
| ils | brillotaient |
Passé antérieur
| j' | eus | brilloté |
| tu | eus | brilloté |
| il | eut | brilloté |
| nous | eûmes | brilloté |
| vous | eûtes | brilloté |
| ils | eurent | brilloté |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | brilloterais |
| tu | brilloterais |
| il | brilloterait |
| nous | brilloterions |
| vous | brilloteriez |
| ils | brilloteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | brilloté |
| tu | aurais | brilloté |
| il | aurait | brilloté |
| nous | aurions | brilloté |
| vous | auriez | brilloté |
| ils | auraient | brilloté |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | brilloté |
| tu | eusses | brilloté |
| il | eût | brilloté |
| nous | eussions | brilloté |
| vous | eussiez | brilloté |
| ils | eussent | brilloté |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | brillote |
| que | tu | brillotes |
| qu' | il | brillote |
| que | nous | brillotions |
| que | vous | brillotiez |
| qu' | ils | brillotent |
Subjonctif imparfait
| que | je | brillotasse |
| que | tu | brillotasses |
| qu' | il | brillotât |
| que | nous | brillotassions |
| que | vous | brillotassiez |
| qu' | ils | brillotassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | brilloté |
| que | tu | aies | brilloté |
| qu' | il | ait | brilloté |
| que | nous | ayons | brilloté |
| que | vous | ayez | brilloté |
| qu' | ils | aient | brilloté |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | brilloté |
| que | tu | eusses | brilloté |
| qu' | il | eût | brilloté |
| que | nous | eussions | brilloté |
| que | vous | eussiez | brilloté |
| qu' | ils | eussent | brilloté |
Impératif
Impératif présent
| brillote |
| brillotons |
| brillotez |
Impératif passé
| aie | brilloté |
| ayons | brilloté |
| ayez | brilloté |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé