Conjugaison et définition du verbe BROUILLER
Conjugaison complète et définition du verbe brouiller
Liste des verbes en B
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : brouiller /bʁu.je/ transitif 1er groupe
Mettre pêle-mêle, mêler, mélanger.
Au figuré, familier : Chercher à mettre du trouble dans une affaire, à l’embrouiller, rendre confus, troubler, déranger, altérer, en parlant de choses matérielles qui ne peuvent être mêlées.
(Figuré) Bouleverser, confondre, troubler, en parlant de choses morales, ou même des personnes.
Au figuré, mettre la désunion, la mésintelligence entre des personnes qui vivaient bien ensemble.
Indicatif
Présent
| je | brouille |
| tu | brouilles |
| il | brouille |
| nous | brouillons |
| vous | brouillez |
| ils | brouillent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | brouillé |
| tu | avais | brouillé |
| il | avait | brouillé |
| nous | avions | brouillé |
| vous | aviez | brouillé |
| ils | avaient | brouillé |
Futur simple
| je | brouillerai |
| tu | brouilleras |
| il | brouillera |
| nous | brouillerons |
| vous | brouillerez |
| ils | brouilleront |
Passé composé
| j' | ai | brouillé |
| tu | as | brouillé |
| il | a | brouillé |
| nous | avons | brouillé |
| vous | avez | brouillé |
| ils | ont | brouillé |
Passé simple
| je | brouillai |
| tu | brouillas |
| il | brouilla |
| nous | brouillâmes |
| vous | brouillâtes |
| ils | brouillèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | brouillé |
| tu | auras | brouillé |
| il | aura | brouillé |
| nous | aurons | brouillé |
| vous | aurez | brouillé |
| ils | auront | brouillé |
Imparfait
| je | brouillais |
| tu | brouillais |
| il | brouillait |
| nous | brouillions |
| vous | brouilliez |
| ils | brouillaient |
Passé antérieur
| j' | eus | brouillé |
| tu | eus | brouillé |
| il | eut | brouillé |
| nous | eûmes | brouillé |
| vous | eûtes | brouillé |
| ils | eurent | brouillé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | brouillerais |
| tu | brouillerais |
| il | brouillerait |
| nous | brouillerions |
| vous | brouilleriez |
| ils | brouilleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | brouillé |
| tu | aurais | brouillé |
| il | aurait | brouillé |
| nous | aurions | brouillé |
| vous | auriez | brouillé |
| ils | auraient | brouillé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | brouillé |
| tu | eusses | brouillé |
| il | eût | brouillé |
| nous | eussions | brouillé |
| vous | eussiez | brouillé |
| ils | eussent | brouillé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | brouille |
| que | tu | brouilles |
| qu' | il | brouille |
| que | nous | brouillions |
| que | vous | brouilliez |
| qu' | ils | brouillent |
Subjonctif imparfait
| que | je | brouillasse |
| que | tu | brouillasses |
| qu' | il | brouillât |
| que | nous | brouillassions |
| que | vous | brouillassiez |
| qu' | ils | brouillassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | brouillé |
| que | tu | aies | brouillé |
| qu' | il | ait | brouillé |
| que | nous | ayons | brouillé |
| que | vous | ayez | brouillé |
| qu' | ils | aient | brouillé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | brouillé |
| que | tu | eusses | brouillé |
| qu' | il | eût | brouillé |
| que | nous | eussions | brouillé |
| que | vous | eussiez | brouillé |
| qu' | ils | eussent | brouillé |
Impératif
Impératif présent
| brouille |
| brouillons |
| brouillez |
Impératif passé
| aie | brouillé |
| ayons | brouillé |
| ayez | brouillé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé