Conjugaison et définition du verbe CONCURRENCER
Conjugaison complète et définition du verbe concurrencer
Liste des verbes en C
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -cer
Définition : concurrencer /kɔ̃.ky.ʁɑ̃.se/ transitif 1er groupe
Faire concurrence.
Indicatif
Présent
| je | concurrence |
| tu | concurrences |
| il | concurrence |
| nous | concurrençons |
| vous | concurrencez |
| ils | concurrencent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | concurrencé |
| tu | avais | concurrencé |
| il | avait | concurrencé |
| nous | avions | concurrencé |
| vous | aviez | concurrencé |
| ils | avaient | concurrencé |
Futur simple
| je | concurrencerai |
| tu | concurrenceras |
| il | concurrencera |
| nous | concurrencerons |
| vous | concurrencerez |
| ils | concurrenceront |
Passé composé
| j' | ai | concurrencé |
| tu | as | concurrencé |
| il | a | concurrencé |
| nous | avons | concurrencé |
| vous | avez | concurrencé |
| ils | ont | concurrencé |
Passé simple
| je | concurrençai |
| tu | concurrenças |
| il | concurrença |
| nous | concurrençâmes |
| vous | concurrençâtes |
| ils | concurrencèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | concurrencé |
| tu | auras | concurrencé |
| il | aura | concurrencé |
| nous | aurons | concurrencé |
| vous | aurez | concurrencé |
| ils | auront | concurrencé |
Imparfait
| je | concurrençais |
| tu | concurrençais |
| il | concurrençait |
| nous | concurrencions |
| vous | concurrenciez |
| ils | concurrençaient |
Passé antérieur
| j' | eus | concurrencé |
| tu | eus | concurrencé |
| il | eut | concurrencé |
| nous | eûmes | concurrencé |
| vous | eûtes | concurrencé |
| ils | eurent | concurrencé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | concurrencerais |
| tu | concurrencerais |
| il | concurrencerait |
| nous | concurrencerions |
| vous | concurrenceriez |
| ils | concurrenceraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | concurrencé |
| tu | aurais | concurrencé |
| il | aurait | concurrencé |
| nous | aurions | concurrencé |
| vous | auriez | concurrencé |
| ils | auraient | concurrencé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | concurrencé |
| tu | eusses | concurrencé |
| il | eût | concurrencé |
| nous | eussions | concurrencé |
| vous | eussiez | concurrencé |
| ils | eussent | concurrencé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | concurrence |
| que | tu | concurrences |
| qu' | il | concurrence |
| que | nous | concurrencions |
| que | vous | concurrenciez |
| qu' | ils | concurrencent |
Subjonctif imparfait
| que | je | concurrençasse |
| que | tu | concurrençasses |
| qu' | il | concurrençât |
| que | nous | concurrençassions |
| que | vous | concurrençassiez |
| qu' | ils | concurrençassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | concurrencé |
| que | tu | aies | concurrencé |
| qu' | il | ait | concurrencé |
| que | nous | ayons | concurrencé |
| que | vous | ayez | concurrencé |
| qu' | ils | aient | concurrencé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | concurrencé |
| que | tu | eusses | concurrencé |
| qu' | il | eût | concurrencé |
| que | nous | eussions | concurrencé |
| que | vous | eussiez | concurrencé |
| qu' | ils | eussent | concurrencé |
Impératif
Impératif présent
| concurrence |
| concurrençons |
| concurrencez |
Impératif passé
| aie | concurrencé |
| ayons | concurrencé |
| ayez | concurrencé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé
| concurrencé |
| ayant | concurrencé |