Conjugaison et définition du verbe CONSTATER
Conjugaison complète et définition du verbe constater
Liste des verbes en C
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : constater transitif 1er groupe
Établir pour réel.
Consigner une chose dans un acte fait dans les formes.
Il s’emploie également à propos des actes, des écrits qui font foi de quelque chose.
Dans un sens plus général, constater est synonyme d’observer en faisant remarquer.
Indicatif
Présent
| je | constate |
| tu | constates |
| il | constate |
| nous | constatons |
| vous | constatez |
| ils | constatent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | constaté |
| tu | avais | constaté |
| il | avait | constaté |
| nous | avions | constaté |
| vous | aviez | constaté |
| ils | avaient | constaté |
Futur simple
| je | constaterai |
| tu | constateras |
| il | constatera |
| nous | constaterons |
| vous | constaterez |
| ils | constateront |
Passé composé
| j' | ai | constaté |
| tu | as | constaté |
| il | a | constaté |
| nous | avons | constaté |
| vous | avez | constaté |
| ils | ont | constaté |
Passé simple
| je | constatai |
| tu | constatas |
| il | constata |
| nous | constatâmes |
| vous | constatâtes |
| ils | constatèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | constaté |
| tu | auras | constaté |
| il | aura | constaté |
| nous | aurons | constaté |
| vous | aurez | constaté |
| ils | auront | constaté |
Imparfait
| je | constatais |
| tu | constatais |
| il | constatait |
| nous | constations |
| vous | constatiez |
| ils | constataient |
Passé antérieur
| j' | eus | constaté |
| tu | eus | constaté |
| il | eut | constaté |
| nous | eûmes | constaté |
| vous | eûtes | constaté |
| ils | eurent | constaté |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | constaterais |
| tu | constaterais |
| il | constaterait |
| nous | constaterions |
| vous | constateriez |
| ils | constateraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | constaté |
| tu | aurais | constaté |
| il | aurait | constaté |
| nous | aurions | constaté |
| vous | auriez | constaté |
| ils | auraient | constaté |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | constaté |
| tu | eusses | constaté |
| il | eût | constaté |
| nous | eussions | constaté |
| vous | eussiez | constaté |
| ils | eussent | constaté |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | constate |
| que | tu | constates |
| qu' | il | constate |
| que | nous | constations |
| que | vous | constatiez |
| qu' | ils | constatent |
Subjonctif imparfait
| que | je | constatasse |
| que | tu | constatasses |
| qu' | il | constatât |
| que | nous | constatassions |
| que | vous | constatassiez |
| qu' | ils | constatassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | constaté |
| que | tu | aies | constaté |
| qu' | il | ait | constaté |
| que | nous | ayons | constaté |
| que | vous | ayez | constaté |
| qu' | ils | aient | constaté |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | constaté |
| que | tu | eusses | constaté |
| qu' | il | eût | constaté |
| que | nous | eussions | constaté |
| que | vous | eussiez | constaté |
| qu' | ils | eussent | constaté |
Impératif
Impératif présent
| constate |
| constatons |
| constatez |
Impératif passé
| aie | constaté |
| ayons | constaté |
| ayez | constaté |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé