Conjugaison et définition du verbe CONVENIR  avec l'auxiliaire avoir
			
		
Conjugaison complète et définition du verbe convenir
		 Liste des verbes en C
		Liste des verbes en C
		
	
		Auxiliaire utilisé : avoir
L'auxiliaire avoir est employé ci-dessous. Voir la conjugaison de convenir avec l'auxiliaire être.
Terminaison : -enir
Définition : convenir /kɔ̃.vniʁ/ transitif indirect 3ème groupe
Être convenable, approprié, adéquat.
convenir (Impersonnel)
Être conforme aux usages, aux conventions, aux nécessités ou besoins. Être utile, à propos.
Être souhaitable.
se convenir pronominal réciproque
Être approprié l’un à l’autre, se plaire mutuellement.
convenir, auxiliaire être ou avoir
Tomber d’accord.
Faire un accord, une convention.
			Indicatif
				Présent
| je | conviens | 
| tu | conviens | 
| il | convient | 
| nous | convenons | 
| vous | convenez | 
| ils | conviennent | 
Plus-que-parfait
| j' | avais | convenu | 
| tu | avais | convenu | 
| il | avait | convenu | 
| nous | avions | convenu | 
| vous | aviez | convenu | 
| ils | avaient | convenu | 
Futur simple
| je | conviendrai | 
| tu | conviendras | 
| il | conviendra | 
| nous | conviendrons | 
| vous | conviendrez | 
| ils | conviendront | 
Passé composé
| j' | ai | convenu | 
| tu | as | convenu | 
| il | a | convenu | 
| nous | avons | convenu | 
| vous | avez | convenu | 
| ils | ont | convenu | 
Passé simple
| je | convins | 
| tu | convins | 
| il | convint | 
| nous | convînmes | 
| vous | convîntes | 
| ils | convinrent | 
Futur antérieur
| j' | aurai | convenu | 
| tu | auras | convenu | 
| il | aura | convenu | 
| nous | aurons | convenu | 
| vous | aurez | convenu | 
| ils | auront | convenu | 
Imparfait
| je | convenais | 
| tu | convenais | 
| il | convenait | 
| nous | convenions | 
| vous | conveniez | 
| ils | convenaient | 
Passé antérieur
| j' | eus | convenu | 
| tu | eus | convenu | 
| il | eut | convenu | 
| nous | eûmes | convenu | 
| vous | eûtes | convenu | 
| ils | eurent | convenu | 
Annonce
	
Conditionnel
				Conditionnel présent
| je | conviendrais | 
| tu | conviendrais | 
| il | conviendrait | 
| nous | conviendrions | 
| vous | conviendriez | 
| ils | conviendraient | 
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | convenu | 
| tu | aurais | convenu | 
| il | aurait | convenu | 
| nous | aurions | convenu | 
| vous | auriez | convenu | 
| ils | auraient | convenu | 
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | convenu | 
| tu | eusses | convenu | 
| il | eût | convenu | 
| nous | eussions | convenu | 
| vous | eussiez | convenu | 
| ils | eussent | convenu | 
Subjonctif
				Subjonctif présent
| que | je | convienne | 
| que | tu | conviennes | 
| qu' | il | convienne | 
| que | nous | convenions | 
| que | vous | conveniez | 
| qu' | ils | conviennent | 
Subjonctif imparfait
| que | je | convinsse | 
| que | tu | convinsses | 
| qu' | il | convînt | 
| que | nous | convinssions | 
| que | vous | convinssiez | 
| qu' | ils | convinssent | 
Subjonctif passé
| que | j' | aie | convenu | 
| que | tu | aies | convenu | 
| qu' | il | ait | convenu | 
| que | nous | ayons | convenu | 
| que | vous | ayez | convenu | 
| qu' | ils | aient | convenu | 
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | convenu | 
| que | tu | eusses | convenu | 
| qu' | il | eût | convenu | 
| que | nous | eussions | convenu | 
| que | vous | eussiez | convenu | 
| qu' | ils | eussent | convenu | 
	
				
			Impératif
				Impératif présent
| conviens | 
| convenons | 
| convenez | 
Impératif passé
| aie | convenu | 
| ayons | convenu | 
| ayez | convenu | 
 
			Infinitif
				Infinitif présent
				Infinitif passé
				 
			Participe
				Participe présent
				Participe passé