Conjugaison et définition du verbe DÉBREDOUILLER
Conjugaison complète et définition du verbe débredouiller
Liste des verbes en D
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : débredouiller /de.bʁə.du.je/ transitif 1er groupe
(AU trictrac) Ôter la bredouille à son adversaire.
Changer en bien une chance longtemps contraire.
(Pronominal) S’ôter la bredouille
Indicatif
Présent
| je | débredouille |
| tu | débredouilles |
| il | débredouille |
| nous | débredouillons |
| vous | débredouillez |
| ils | débredouillent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | débredouillé |
| tu | avais | débredouillé |
| il | avait | débredouillé |
| nous | avions | débredouillé |
| vous | aviez | débredouillé |
| ils | avaient | débredouillé |
Futur simple
| je | débredouillerai |
| tu | débredouilleras |
| il | débredouillera |
| nous | débredouillerons |
| vous | débredouillerez |
| ils | débredouilleront |
Passé composé
| j' | ai | débredouillé |
| tu | as | débredouillé |
| il | a | débredouillé |
| nous | avons | débredouillé |
| vous | avez | débredouillé |
| ils | ont | débredouillé |
Passé simple
| je | débredouillai |
| tu | débredouillas |
| il | débredouilla |
| nous | débredouillâmes |
| vous | débredouillâtes |
| ils | débredouillèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | débredouillé |
| tu | auras | débredouillé |
| il | aura | débredouillé |
| nous | aurons | débredouillé |
| vous | aurez | débredouillé |
| ils | auront | débredouillé |
Imparfait
| je | débredouillais |
| tu | débredouillais |
| il | débredouillait |
| nous | débredouillions |
| vous | débredouilliez |
| ils | débredouillaient |
Passé antérieur
| j' | eus | débredouillé |
| tu | eus | débredouillé |
| il | eut | débredouillé |
| nous | eûmes | débredouillé |
| vous | eûtes | débredouillé |
| ils | eurent | débredouillé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | débredouillerais |
| tu | débredouillerais |
| il | débredouillerait |
| nous | débredouillerions |
| vous | débredouilleriez |
| ils | débredouilleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | débredouillé |
| tu | aurais | débredouillé |
| il | aurait | débredouillé |
| nous | aurions | débredouillé |
| vous | auriez | débredouillé |
| ils | auraient | débredouillé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | débredouillé |
| tu | eusses | débredouillé |
| il | eût | débredouillé |
| nous | eussions | débredouillé |
| vous | eussiez | débredouillé |
| ils | eussent | débredouillé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | débredouille |
| que | tu | débredouilles |
| qu' | il | débredouille |
| que | nous | débredouillions |
| que | vous | débredouilliez |
| qu' | ils | débredouillent |
Subjonctif imparfait
| que | je | débredouillasse |
| que | tu | débredouillasses |
| qu' | il | débredouillât |
| que | nous | débredouillassions |
| que | vous | débredouillassiez |
| qu' | ils | débredouillassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | débredouillé |
| que | tu | aies | débredouillé |
| qu' | il | ait | débredouillé |
| que | nous | ayons | débredouillé |
| que | vous | ayez | débredouillé |
| qu' | ils | aient | débredouillé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | débredouillé |
| que | tu | eusses | débredouillé |
| qu' | il | eût | débredouillé |
| que | nous | eussions | débredouillé |
| que | vous | eussiez | débredouillé |
| qu' | ils | eussent | débredouillé |
Impératif
Impératif présent
| débredouille |
| débredouillons |
| débredouillez |
Impératif passé
| aie | débredouillé |
| ayons | débredouillé |
| ayez | débredouillé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé
| débredouillé |
| ayant | débredouillé |