Conjugaison et définition du verbe DÉMÉRITER
Conjugaison complète et définition du verbe démériter
Liste des verbes en D
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : démériter intransitif 1er groupe
Faire quelque chose qui prive de l’estime, de la bienveillance, de l’affection de quelqu’un.
Théologie : Faire quelque chose qui prive de la grâce de Dieu.
Indicatif
Présent
| je | démérite |
| tu | démérites |
| il | démérite |
| nous | déméritons |
| vous | déméritez |
| ils | déméritent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | démérité |
| tu | avais | démérité |
| il | avait | démérité |
| nous | avions | démérité |
| vous | aviez | démérité |
| ils | avaient | démérité |
Futur simple
| je | démériterai |
| tu | démériteras |
| il | déméritera |
| nous | démériterons |
| vous | démériterez |
| ils | démériteront |
Passé composé
| j' | ai | démérité |
| tu | as | démérité |
| il | a | démérité |
| nous | avons | démérité |
| vous | avez | démérité |
| ils | ont | démérité |
Passé simple
| je | déméritai |
| tu | déméritas |
| il | démérita |
| nous | déméritâmes |
| vous | déméritâtes |
| ils | déméritèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | démérité |
| tu | auras | démérité |
| il | aura | démérité |
| nous | aurons | démérité |
| vous | aurez | démérité |
| ils | auront | démérité |
Imparfait
| je | déméritais |
| tu | déméritais |
| il | déméritait |
| nous | déméritions |
| vous | déméritiez |
| ils | déméritaient |
Passé antérieur
| j' | eus | démérité |
| tu | eus | démérité |
| il | eut | démérité |
| nous | eûmes | démérité |
| vous | eûtes | démérité |
| ils | eurent | démérité |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | démériterais |
| tu | démériterais |
| il | démériterait |
| nous | démériterions |
| vous | démériteriez |
| ils | démériteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | démérité |
| tu | aurais | démérité |
| il | aurait | démérité |
| nous | aurions | démérité |
| vous | auriez | démérité |
| ils | auraient | démérité |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | démérité |
| tu | eusses | démérité |
| il | eût | démérité |
| nous | eussions | démérité |
| vous | eussiez | démérité |
| ils | eussent | démérité |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | démérite |
| que | tu | démérites |
| qu' | il | démérite |
| que | nous | déméritions |
| que | vous | déméritiez |
| qu' | ils | déméritent |
Subjonctif imparfait
| que | je | déméritasse |
| que | tu | déméritasses |
| qu' | il | déméritât |
| que | nous | déméritassions |
| que | vous | déméritassiez |
| qu' | ils | déméritassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | démérité |
| que | tu | aies | démérité |
| qu' | il | ait | démérité |
| que | nous | ayons | démérité |
| que | vous | ayez | démérité |
| qu' | ils | aient | démérité |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | démérité |
| que | tu | eusses | démérité |
| qu' | il | eût | démérité |
| que | nous | eussions | démérité |
| que | vous | eussiez | démérité |
| qu' | ils | eussent | démérité |
Impératif
Impératif présent
| démérite |
| déméritons |
| déméritez |
Impératif passé
| aie | démérité |
| ayons | démérité |
| ayez | démérité |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé