Conjugaison et définition du verbe EFFAROUCHER
			
		
Conjugaison complète et définition du verbe effaroucher
		
		Liste des verbes en E
		
	
		Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : effaroucher transitif 1er groupe
Épouvanter, effrayer et faire fuir.
Au figuré, familier : Rendre une personne si peu traitable qu’elle s’éloigne de vous.
s’effaroucher pronominal
(Propre) et Au figuré, prendre peur et avoir envie de fuir.
			Indicatif
				Présent
| j' | effarouche | 
| tu | effarouches | 
| il | effarouche | 
| nous | effarouchons | 
| vous | effarouchez | 
| ils | effarouchent | 
Plus-que-parfait
| j' | avais | effarouché | 
| tu | avais | effarouché | 
| il | avait | effarouché | 
| nous | avions | effarouché | 
| vous | aviez | effarouché | 
| ils | avaient | effarouché | 
Futur simple
| j' | effaroucherai | 
| tu | effaroucheras | 
| il | effarouchera | 
| nous | effaroucherons | 
| vous | effaroucherez | 
| ils | effaroucheront | 
Passé composé
| j' | ai | effarouché | 
| tu | as | effarouché | 
| il | a | effarouché | 
| nous | avons | effarouché | 
| vous | avez | effarouché | 
| ils | ont | effarouché | 
Passé simple
| j' | effarouchai | 
| tu | effarouchas | 
| il | effaroucha | 
| nous | effarouchâmes | 
| vous | effarouchâtes | 
| ils | effarouchèrent | 
Futur antérieur
| j' | aurai | effarouché | 
| tu | auras | effarouché | 
| il | aura | effarouché | 
| nous | aurons | effarouché | 
| vous | aurez | effarouché | 
| ils | auront | effarouché | 
Imparfait
| j' | effarouchais | 
| tu | effarouchais | 
| il | effarouchait | 
| nous | effarouchions | 
| vous | effarouchiez | 
| ils | effarouchaient | 
Passé antérieur
| j' | eus | effarouché | 
| tu | eus | effarouché | 
| il | eut | effarouché | 
| nous | eûmes | effarouché | 
| vous | eûtes | effarouché | 
| ils | eurent | effarouché | 
Annonce
	
 
			Conditionnel
				Conditionnel présent
| j' | effaroucherais | 
| tu | effaroucherais | 
| il | effaroucherait | 
| nous | effaroucherions | 
| vous | effaroucheriez | 
| ils | effaroucheraient | 
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | effarouché | 
| tu | aurais | effarouché | 
| il | aurait | effarouché | 
| nous | aurions | effarouché | 
| vous | auriez | effarouché | 
| ils | auraient | effarouché | 
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | effarouché | 
| tu | eusses | effarouché | 
| il | eût | effarouché | 
| nous | eussions | effarouché | 
| vous | eussiez | effarouché | 
| ils | eussent | effarouché | 
 
			Subjonctif
				Subjonctif présent
| que | j' | effarouche | 
| que | tu | effarouches | 
| qu' | il | effarouche | 
| que | nous | effarouchions | 
| que | vous | effarouchiez | 
| qu' | ils | effarouchent | 
Subjonctif imparfait
| que | j' | effarouchasse | 
| que | tu | effarouchasses | 
| qu' | il | effarouchât | 
| que | nous | effarouchassions | 
| que | vous | effarouchassiez | 
| qu' | ils | effarouchassent | 
Subjonctif passé
| que | j' | aie | effarouché | 
| que | tu | aies | effarouché | 
| qu' | il | ait | effarouché | 
| que | nous | ayons | effarouché | 
| que | vous | ayez | effarouché | 
| qu' | ils | aient | effarouché | 
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | effarouché | 
| que | tu | eusses | effarouché | 
| qu' | il | eût | effarouché | 
| que | nous | eussions | effarouché | 
| que | vous | eussiez | effarouché | 
| qu' | ils | eussent | effarouché | 
 
				
	
				
			Impératif
				Impératif présent
| effarouche | 
| effarouchons | 
| effarouchez | 
Impératif passé
| aie | effarouché | 
| ayons | effarouché | 
| ayez | effarouché | 
 
			Infinitif
				Infinitif présent
				Infinitif passé
				 
			Participe
				Participe présent
				Participe passé
| effarouché | 
| ayant | effarouché |