Conjugaison et définition du verbe EFFRUITER
Conjugaison complète et définition du verbe effruiter
Liste des verbes en E
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : effruiter /ɛ.fʁɥi.te/ transitif 1er groupe
Effriter.
Ôter le fruit de.
Indicatif
Présent
| j' | effruite |
| tu | effruites |
| il | effruite |
| nous | effruitons |
| vous | effruitez |
| ils | effruitent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | effruité |
| tu | avais | effruité |
| il | avait | effruité |
| nous | avions | effruité |
| vous | aviez | effruité |
| ils | avaient | effruité |
Futur simple
| j' | effruiterai |
| tu | effruiteras |
| il | effruitera |
| nous | effruiterons |
| vous | effruiterez |
| ils | effruiteront |
Passé composé
| j' | ai | effruité |
| tu | as | effruité |
| il | a | effruité |
| nous | avons | effruité |
| vous | avez | effruité |
| ils | ont | effruité |
Passé simple
| j' | effruitai |
| tu | effruitas |
| il | effruita |
| nous | effruitâmes |
| vous | effruitâtes |
| ils | effruitèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | effruité |
| tu | auras | effruité |
| il | aura | effruité |
| nous | aurons | effruité |
| vous | aurez | effruité |
| ils | auront | effruité |
Imparfait
| j' | effruitais |
| tu | effruitais |
| il | effruitait |
| nous | effruitions |
| vous | effruitiez |
| ils | effruitaient |
Passé antérieur
| j' | eus | effruité |
| tu | eus | effruité |
| il | eut | effruité |
| nous | eûmes | effruité |
| vous | eûtes | effruité |
| ils | eurent | effruité |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| j' | effruiterais |
| tu | effruiterais |
| il | effruiterait |
| nous | effruiterions |
| vous | effruiteriez |
| ils | effruiteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | effruité |
| tu | aurais | effruité |
| il | aurait | effruité |
| nous | aurions | effruité |
| vous | auriez | effruité |
| ils | auraient | effruité |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | effruité |
| tu | eusses | effruité |
| il | eût | effruité |
| nous | eussions | effruité |
| vous | eussiez | effruité |
| ils | eussent | effruité |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | j' | effruite |
| que | tu | effruites |
| qu' | il | effruite |
| que | nous | effruitions |
| que | vous | effruitiez |
| qu' | ils | effruitent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | effruitasse |
| que | tu | effruitasses |
| qu' | il | effruitât |
| que | nous | effruitassions |
| que | vous | effruitassiez |
| qu' | ils | effruitassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | effruité |
| que | tu | aies | effruité |
| qu' | il | ait | effruité |
| que | nous | ayons | effruité |
| que | vous | ayez | effruité |
| qu' | ils | aient | effruité |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | effruité |
| que | tu | eusses | effruité |
| qu' | il | eût | effruité |
| que | nous | eussions | effruité |
| que | vous | eussiez | effruité |
| qu' | ils | eussent | effruité |
Impératif
Impératif présent
| effruite |
| effruitons |
| effruitez |
Impératif passé
| aie | effruité |
| ayons | effruité |
| ayez | effruité |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé