Conjugaison et définition du verbe ENGRUMELER
Conjugaison complète et définition du verbe engrumeler
Liste des verbes en E
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -eler
Définition : engrumeler transitif 1er groupe
Faire devenir grumeleux.
Indicatif
Présent
| j' | engrumelle |
| tu | engrumelles |
| il | engrumelle |
| nous | engrumelons |
| vous | engrumelez |
| ils | engrumellent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | engrumelé |
| tu | avais | engrumelé |
| il | avait | engrumelé |
| nous | avions | engrumelé |
| vous | aviez | engrumelé |
| ils | avaient | engrumelé |
Futur simple
| j' | engrumellerai |
| tu | engrumelleras |
| il | engrumellera |
| nous | engrumellerons |
| vous | engrumellerez |
| ils | engrumelleront |
Passé composé
| j' | ai | engrumelé |
| tu | as | engrumelé |
| il | a | engrumelé |
| nous | avons | engrumelé |
| vous | avez | engrumelé |
| ils | ont | engrumelé |
Passé simple
| j' | engrumelai |
| tu | engrumelas |
| il | engrumela |
| nous | engrumelâmes |
| vous | engrumelâtes |
| ils | engrumelèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | engrumelé |
| tu | auras | engrumelé |
| il | aura | engrumelé |
| nous | aurons | engrumelé |
| vous | aurez | engrumelé |
| ils | auront | engrumelé |
Imparfait
| j' | engrumelais |
| tu | engrumelais |
| il | engrumelait |
| nous | engrumelions |
| vous | engrumeliez |
| ils | engrumelaient |
Passé antérieur
| j' | eus | engrumelé |
| tu | eus | engrumelé |
| il | eut | engrumelé |
| nous | eûmes | engrumelé |
| vous | eûtes | engrumelé |
| ils | eurent | engrumelé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| j' | engrumellerais |
| tu | engrumellerais |
| il | engrumellerait |
| nous | engrumellerions |
| vous | engrumelleriez |
| ils | engrumelleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | engrumelé |
| tu | aurais | engrumelé |
| il | aurait | engrumelé |
| nous | aurions | engrumelé |
| vous | auriez | engrumelé |
| ils | auraient | engrumelé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | engrumelé |
| tu | eusses | engrumelé |
| il | eût | engrumelé |
| nous | eussions | engrumelé |
| vous | eussiez | engrumelé |
| ils | eussent | engrumelé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | j' | engrumelle |
| que | tu | engrumelles |
| qu' | il | engrumelle |
| que | nous | engrumelions |
| que | vous | engrumeliez |
| qu' | ils | engrumellent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | engrumelasse |
| que | tu | engrumelasses |
| qu' | il | engrumelât |
| que | nous | engrumelassions |
| que | vous | engrumelassiez |
| qu' | ils | engrumelassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | engrumelé |
| que | tu | aies | engrumelé |
| qu' | il | ait | engrumelé |
| que | nous | ayons | engrumelé |
| que | vous | ayez | engrumelé |
| qu' | ils | aient | engrumelé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | engrumelé |
| que | tu | eusses | engrumelé |
| qu' | il | eût | engrumelé |
| que | nous | eussions | engrumelé |
| que | vous | eussiez | engrumelé |
| qu' | ils | eussent | engrumelé |
Impératif
Impératif présent
| engrumelle |
| engrumelons |
| engrumelez |
Impératif passé
| aie | engrumelé |
| ayons | engrumelé |
| ayez | engrumelé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé