Conjugaison et définition du verbe ÉNOLISER
Conjugaison complète et définition du verbe énoliser
Liste des verbes en E
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : énoliser 1er groupe transitif
Faire une énolisation.
Indicatif
Présent
| je | énolise |
| tu | énolises |
| il | énolise |
| nous | énolisons |
| vous | énolisez |
| ils | énolisent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | énolisé |
| tu | avais | énolisé |
| il | avait | énolisé |
| nous | avions | énolisé |
| vous | aviez | énolisé |
| ils | avaient | énolisé |
Futur simple
| je | énoliserai |
| tu | énoliseras |
| il | énolisera |
| nous | énoliserons |
| vous | énoliserez |
| ils | énoliseront |
Passé composé
| j' | ai | énolisé |
| tu | as | énolisé |
| il | a | énolisé |
| nous | avons | énolisé |
| vous | avez | énolisé |
| ils | ont | énolisé |
Passé simple
| je | énolisai |
| tu | énolisas |
| il | énolisa |
| nous | énolisâmes |
| vous | énolisâtes |
| ils | énolisèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | énolisé |
| tu | auras | énolisé |
| il | aura | énolisé |
| nous | aurons | énolisé |
| vous | aurez | énolisé |
| ils | auront | énolisé |
Imparfait
| je | énolisais |
| tu | énolisais |
| il | énolisait |
| nous | énolisions |
| vous | énolisiez |
| ils | énolisaient |
Passé antérieur
| j' | eus | énolisé |
| tu | eus | énolisé |
| il | eut | énolisé |
| nous | eûmes | énolisé |
| vous | eûtes | énolisé |
| ils | eurent | énolisé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | énoliserais |
| tu | énoliserais |
| il | énoliserait |
| nous | énoliserions |
| vous | énoliseriez |
| ils | énoliseraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | énolisé |
| tu | aurais | énolisé |
| il | aurait | énolisé |
| nous | aurions | énolisé |
| vous | auriez | énolisé |
| ils | auraient | énolisé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | énolisé |
| tu | eusses | énolisé |
| il | eût | énolisé |
| nous | eussions | énolisé |
| vous | eussiez | énolisé |
| ils | eussent | énolisé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | énolise |
| que | tu | énolises |
| qu' | il | énolise |
| que | nous | énolisions |
| que | vous | énolisiez |
| qu' | ils | énolisent |
Subjonctif imparfait
| que | je | énolisasse |
| que | tu | énolisasses |
| qu' | il | énolisât |
| que | nous | énolisassions |
| que | vous | énolisassiez |
| qu' | ils | énolisassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | énolisé |
| que | tu | aies | énolisé |
| qu' | il | ait | énolisé |
| que | nous | ayons | énolisé |
| que | vous | ayez | énolisé |
| qu' | ils | aient | énolisé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | énolisé |
| que | tu | eusses | énolisé |
| qu' | il | eût | énolisé |
| que | nous | eussions | énolisé |
| que | vous | eussiez | énolisé |
| qu' | ils | eussent | énolisé |
Impératif
Impératif présent
Impératif passé
| aie | énolisé |
| ayons | énolisé |
| ayez | énolisé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé