Conjugaison et définition du verbe ÉVANOUIR
Conjugaison complète et définition du verbe évanouir
Liste des verbes en E
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -ir
Définition : évanouir /e.va.nwiʁ/ pronominal 2ème groupe
Tomber en faiblesse, perdre connaissance.
Disparaître sans laisser de traces, en parlant des choses.
Indicatif
Présent
| je | évanouis |
| tu | évanouis |
| il | évanouit |
| nous | évanouissons |
| vous | évanouissez |
| ils | évanouissent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | évanoui |
| tu | avais | évanoui |
| il | avait | évanoui |
| nous | avions | évanoui |
| vous | aviez | évanoui |
| ils | avaient | évanoui |
Futur simple
| je | évanouirai |
| tu | évanouiras |
| il | évanouira |
| nous | évanouirons |
| vous | évanouirez |
| ils | évanouiront |
Passé composé
| j' | ai | évanoui |
| tu | as | évanoui |
| il | a | évanoui |
| nous | avons | évanoui |
| vous | avez | évanoui |
| ils | ont | évanoui |
Passé simple
| je | évanouis |
| tu | évanouis |
| il | évanouit |
| nous | évanouîmes |
| vous | évanouîtes |
| ils | évanouirent |
Futur antérieur
| j' | aurai | évanoui |
| tu | auras | évanoui |
| il | aura | évanoui |
| nous | aurons | évanoui |
| vous | aurez | évanoui |
| ils | auront | évanoui |
Imparfait
| je | évanouissais |
| tu | évanouissais |
| il | évanouissait |
| nous | évanouissions |
| vous | évanouissiez |
| ils | évanouissaient |
Passé antérieur
| j' | eus | évanoui |
| tu | eus | évanoui |
| il | eut | évanoui |
| nous | eûmes | évanoui |
| vous | eûtes | évanoui |
| ils | eurent | évanoui |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | évanouirais |
| tu | évanouirais |
| il | évanouirait |
| nous | évanouirions |
| vous | évanouiriez |
| ils | évanouiraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | évanoui |
| tu | aurais | évanoui |
| il | aurait | évanoui |
| nous | aurions | évanoui |
| vous | auriez | évanoui |
| ils | auraient | évanoui |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | évanoui |
| tu | eusses | évanoui |
| il | eût | évanoui |
| nous | eussions | évanoui |
| vous | eussiez | évanoui |
| ils | eussent | évanoui |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | évanouisse |
| que | tu | évanouisses |
| qu' | il | évanouisse |
| que | nous | évanouissions |
| que | vous | évanouissiez |
| qu' | ils | évanouissent |
Subjonctif imparfait
| que | je | évanouisse |
| que | tu | évanouisses |
| qu' | il | évanouît |
| que | nous | évanouissions |
| que | vous | évanouissiez |
| qu' | ils | évanouissent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | évanoui |
| que | tu | aies | évanoui |
| qu' | il | ait | évanoui |
| que | nous | ayons | évanoui |
| que | vous | ayez | évanoui |
| qu' | ils | aient | évanoui |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | évanoui |
| que | tu | eusses | évanoui |
| qu' | il | eût | évanoui |
| que | nous | eussions | évanoui |
| que | vous | eussiez | évanoui |
| qu' | ils | eussent | évanoui |
Impératif
Impératif présent
| évanouis |
| évanouissons |
| évanouissez |
Impératif passé
| aie | évanoui |
| ayons | évanoui |
| ayez | évanoui |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé