Conjugaison et définition du verbe FEIGNANTER
			
		
Conjugaison complète et définition du verbe feignanter
		
		Liste des verbes en F
		
	
		Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : feignanter /fɛ.ɲɑ̃.te/ intransitif 1er groupe
Ne rien faire, se montrer feignant.
			Indicatif
				Présent
| je | feignante | 
| tu | feignantes | 
| il | feignante | 
| nous | feignantons | 
| vous | feignantez | 
| ils | feignantent | 
Plus-que-parfait
| j' | avais | feignanté | 
| tu | avais | feignanté | 
| il | avait | feignanté | 
| nous | avions | feignanté | 
| vous | aviez | feignanté | 
| ils | avaient | feignanté | 
Futur simple
| je | feignanterai | 
| tu | feignanteras | 
| il | feignantera | 
| nous | feignanterons | 
| vous | feignanterez | 
| ils | feignanteront | 
Passé composé
| j' | ai | feignanté | 
| tu | as | feignanté | 
| il | a | feignanté | 
| nous | avons | feignanté | 
| vous | avez | feignanté | 
| ils | ont | feignanté | 
Passé simple
| je | feignantai | 
| tu | feignantas | 
| il | feignanta | 
| nous | feignantâmes | 
| vous | feignantâtes | 
| ils | feignantèrent | 
Futur antérieur
| j' | aurai | feignanté | 
| tu | auras | feignanté | 
| il | aura | feignanté | 
| nous | aurons | feignanté | 
| vous | aurez | feignanté | 
| ils | auront | feignanté | 
Imparfait
| je | feignantais | 
| tu | feignantais | 
| il | feignantait | 
| nous | feignantions | 
| vous | feignantiez | 
| ils | feignantaient | 
Passé antérieur
| j' | eus | feignanté | 
| tu | eus | feignanté | 
| il | eut | feignanté | 
| nous | eûmes | feignanté | 
| vous | eûtes | feignanté | 
| ils | eurent | feignanté | 
Annonce
	
 
			Conditionnel
				Conditionnel présent
| je | feignanterais | 
| tu | feignanterais | 
| il | feignanterait | 
| nous | feignanterions | 
| vous | feignanteriez | 
| ils | feignanteraient | 
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | feignanté | 
| tu | aurais | feignanté | 
| il | aurait | feignanté | 
| nous | aurions | feignanté | 
| vous | auriez | feignanté | 
| ils | auraient | feignanté | 
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | feignanté | 
| tu | eusses | feignanté | 
| il | eût | feignanté | 
| nous | eussions | feignanté | 
| vous | eussiez | feignanté | 
| ils | eussent | feignanté | 
 
			Subjonctif
				Subjonctif présent
| que | je | feignante | 
| que | tu | feignantes | 
| qu' | il | feignante | 
| que | nous | feignantions | 
| que | vous | feignantiez | 
| qu' | ils | feignantent | 
Subjonctif imparfait
| que | je | feignantasse | 
| que | tu | feignantasses | 
| qu' | il | feignantât | 
| que | nous | feignantassions | 
| que | vous | feignantassiez | 
| qu' | ils | feignantassent | 
Subjonctif passé
| que | j' | aie | feignanté | 
| que | tu | aies | feignanté | 
| qu' | il | ait | feignanté | 
| que | nous | ayons | feignanté | 
| que | vous | ayez | feignanté | 
| qu' | ils | aient | feignanté | 
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | feignanté | 
| que | tu | eusses | feignanté | 
| qu' | il | eût | feignanté | 
| que | nous | eussions | feignanté | 
| que | vous | eussiez | feignanté | 
| qu' | ils | eussent | feignanté | 
 
				
	
				
			Impératif
				Impératif présent
| feignante | 
| feignantons | 
| feignantez | 
Impératif passé
| aie | feignanté | 
| ayons | feignanté | 
| ayez | feignanté | 
 
			Infinitif
				Infinitif présent
				Infinitif passé
				 
			Participe
				Participe présent
				Participe passé