Conjugaison et définition du verbe INFIBULER
Conjugaison complète et définition du verbe infibuler
Liste des verbes en I
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : infibuler transitif 1er groupe
Pratiquer l’infibulation.
Indicatif
Présent
| j' | infibule |
| tu | infibules |
| il | infibule |
| nous | infibulons |
| vous | infibulez |
| ils | infibulent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | infibulé |
| tu | avais | infibulé |
| il | avait | infibulé |
| nous | avions | infibulé |
| vous | aviez | infibulé |
| ils | avaient | infibulé |
Futur simple
| j' | infibulerai |
| tu | infibuleras |
| il | infibulera |
| nous | infibulerons |
| vous | infibulerez |
| ils | infibuleront |
Passé composé
| j' | ai | infibulé |
| tu | as | infibulé |
| il | a | infibulé |
| nous | avons | infibulé |
| vous | avez | infibulé |
| ils | ont | infibulé |
Passé simple
| j' | infibulai |
| tu | infibulas |
| il | infibula |
| nous | infibulâmes |
| vous | infibulâtes |
| ils | infibulèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | infibulé |
| tu | auras | infibulé |
| il | aura | infibulé |
| nous | aurons | infibulé |
| vous | aurez | infibulé |
| ils | auront | infibulé |
Imparfait
| j' | infibulais |
| tu | infibulais |
| il | infibulait |
| nous | infibulions |
| vous | infibuliez |
| ils | infibulaient |
Passé antérieur
| j' | eus | infibulé |
| tu | eus | infibulé |
| il | eut | infibulé |
| nous | eûmes | infibulé |
| vous | eûtes | infibulé |
| ils | eurent | infibulé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| j' | infibulerais |
| tu | infibulerais |
| il | infibulerait |
| nous | infibulerions |
| vous | infibuleriez |
| ils | infibuleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | infibulé |
| tu | aurais | infibulé |
| il | aurait | infibulé |
| nous | aurions | infibulé |
| vous | auriez | infibulé |
| ils | auraient | infibulé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | infibulé |
| tu | eusses | infibulé |
| il | eût | infibulé |
| nous | eussions | infibulé |
| vous | eussiez | infibulé |
| ils | eussent | infibulé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | j' | infibule |
| que | tu | infibules |
| qu' | il | infibule |
| que | nous | infibulions |
| que | vous | infibuliez |
| qu' | ils | infibulent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | infibulasse |
| que | tu | infibulasses |
| qu' | il | infibulât |
| que | nous | infibulassions |
| que | vous | infibulassiez |
| qu' | ils | infibulassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | infibulé |
| que | tu | aies | infibulé |
| qu' | il | ait | infibulé |
| que | nous | ayons | infibulé |
| que | vous | ayez | infibulé |
| qu' | ils | aient | infibulé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | infibulé |
| que | tu | eusses | infibulé |
| qu' | il | eût | infibulé |
| que | nous | eussions | infibulé |
| que | vous | eussiez | infibulé |
| qu' | ils | eussent | infibulé |
Impératif
Impératif présent
| infibule |
| infibulons |
| infibulez |
Impératif passé
| aie | infibulé |
| ayons | infibulé |
| ayez | infibulé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé