Conjugaison et définition du verbe RACCOUTUMER
Conjugaison complète et définition du verbe raccoutumer
Liste des verbes en R
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : raccoutumer /ʁa.ku.ty.me/ transitif 1er groupe
Accoutumer de nouveau, redonner une habitude.
Indicatif
Présent
| je | raccoutume |
| tu | raccoutumes |
| il | raccoutume |
| nous | raccoutumons |
| vous | raccoutumez |
| ils | raccoutument |
Plus-que-parfait
| j' | avais | raccoutumé |
| tu | avais | raccoutumé |
| il | avait | raccoutumé |
| nous | avions | raccoutumé |
| vous | aviez | raccoutumé |
| ils | avaient | raccoutumé |
Futur simple
| je | raccoutumerai |
| tu | raccoutumeras |
| il | raccoutumera |
| nous | raccoutumerons |
| vous | raccoutumerez |
| ils | raccoutumeront |
Passé composé
| j' | ai | raccoutumé |
| tu | as | raccoutumé |
| il | a | raccoutumé |
| nous | avons | raccoutumé |
| vous | avez | raccoutumé |
| ils | ont | raccoutumé |
Passé simple
| je | raccoutumai |
| tu | raccoutumas |
| il | raccoutuma |
| nous | raccoutumâmes |
| vous | raccoutumâtes |
| ils | raccoutumèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | raccoutumé |
| tu | auras | raccoutumé |
| il | aura | raccoutumé |
| nous | aurons | raccoutumé |
| vous | aurez | raccoutumé |
| ils | auront | raccoutumé |
Imparfait
| je | raccoutumais |
| tu | raccoutumais |
| il | raccoutumait |
| nous | raccoutumions |
| vous | raccoutumiez |
| ils | raccoutumaient |
Passé antérieur
| j' | eus | raccoutumé |
| tu | eus | raccoutumé |
| il | eut | raccoutumé |
| nous | eûmes | raccoutumé |
| vous | eûtes | raccoutumé |
| ils | eurent | raccoutumé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | raccoutumerais |
| tu | raccoutumerais |
| il | raccoutumerait |
| nous | raccoutumerions |
| vous | raccoutumeriez |
| ils | raccoutumeraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | raccoutumé |
| tu | aurais | raccoutumé |
| il | aurait | raccoutumé |
| nous | aurions | raccoutumé |
| vous | auriez | raccoutumé |
| ils | auraient | raccoutumé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | raccoutumé |
| tu | eusses | raccoutumé |
| il | eût | raccoutumé |
| nous | eussions | raccoutumé |
| vous | eussiez | raccoutumé |
| ils | eussent | raccoutumé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | raccoutume |
| que | tu | raccoutumes |
| qu' | il | raccoutume |
| que | nous | raccoutumions |
| que | vous | raccoutumiez |
| qu' | ils | raccoutument |
Subjonctif imparfait
| que | je | raccoutumasse |
| que | tu | raccoutumasses |
| qu' | il | raccoutumât |
| que | nous | raccoutumassions |
| que | vous | raccoutumassiez |
| qu' | ils | raccoutumassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | raccoutumé |
| que | tu | aies | raccoutumé |
| qu' | il | ait | raccoutumé |
| que | nous | ayons | raccoutumé |
| que | vous | ayez | raccoutumé |
| qu' | ils | aient | raccoutumé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | raccoutumé |
| que | tu | eusses | raccoutumé |
| qu' | il | eût | raccoutumé |
| que | nous | eussions | raccoutumé |
| que | vous | eussiez | raccoutumé |
| qu' | ils | eussent | raccoutumé |
Impératif
Impératif présent
| raccoutume |
| raccoutumons |
| raccoutumez |
Impératif passé
| aie | raccoutumé |
| ayons | raccoutumé |
| ayez | raccoutumé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé
| raccoutumé |
| ayant | raccoutumé |