Conjugaison et définition du verbe RANIMER
Conjugaison complète et définition du verbe ranimer
Liste des verbes en R
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : ranimer /ʁa.ni.me/ transitif 1er groupe
Rendre la vie, redonner la vie.
Par extension, redonner de la vigueur et du mouvement à une partie qui est comme morte.
Réveiller les sens engourdis, faire revenir quelqu’un d’une faiblesse, d’un évanouissement.
Au figuré, redonner du courage.
Au figuré, se dit en parlant des Choses et signifie Exciter, rendre l’activité, la vigueur, l’éclat.
Indicatif
Présent
| je | ranime |
| tu | ranimes |
| il | ranime |
| nous | ranimons |
| vous | ranimez |
| ils | raniment |
Plus-que-parfait
| j' | avais | ranimé |
| tu | avais | ranimé |
| il | avait | ranimé |
| nous | avions | ranimé |
| vous | aviez | ranimé |
| ils | avaient | ranimé |
Futur simple
| je | ranimerai |
| tu | ranimeras |
| il | ranimera |
| nous | ranimerons |
| vous | ranimerez |
| ils | ranimeront |
Passé composé
| j' | ai | ranimé |
| tu | as | ranimé |
| il | a | ranimé |
| nous | avons | ranimé |
| vous | avez | ranimé |
| ils | ont | ranimé |
Passé simple
| je | ranimai |
| tu | ranimas |
| il | ranima |
| nous | ranimâmes |
| vous | ranimâtes |
| ils | ranimèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | ranimé |
| tu | auras | ranimé |
| il | aura | ranimé |
| nous | aurons | ranimé |
| vous | aurez | ranimé |
| ils | auront | ranimé |
Imparfait
| je | ranimais |
| tu | ranimais |
| il | ranimait |
| nous | ranimions |
| vous | ranimiez |
| ils | ranimaient |
Passé antérieur
| j' | eus | ranimé |
| tu | eus | ranimé |
| il | eut | ranimé |
| nous | eûmes | ranimé |
| vous | eûtes | ranimé |
| ils | eurent | ranimé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | ranimerais |
| tu | ranimerais |
| il | ranimerait |
| nous | ranimerions |
| vous | ranimeriez |
| ils | ranimeraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | ranimé |
| tu | aurais | ranimé |
| il | aurait | ranimé |
| nous | aurions | ranimé |
| vous | auriez | ranimé |
| ils | auraient | ranimé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | ranimé |
| tu | eusses | ranimé |
| il | eût | ranimé |
| nous | eussions | ranimé |
| vous | eussiez | ranimé |
| ils | eussent | ranimé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | ranime |
| que | tu | ranimes |
| qu' | il | ranime |
| que | nous | ranimions |
| que | vous | ranimiez |
| qu' | ils | raniment |
Subjonctif imparfait
| que | je | ranimasse |
| que | tu | ranimasses |
| qu' | il | ranimât |
| que | nous | ranimassions |
| que | vous | ranimassiez |
| qu' | ils | ranimassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | ranimé |
| que | tu | aies | ranimé |
| qu' | il | ait | ranimé |
| que | nous | ayons | ranimé |
| que | vous | ayez | ranimé |
| qu' | ils | aient | ranimé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | ranimé |
| que | tu | eusses | ranimé |
| qu' | il | eût | ranimé |
| que | nous | eussions | ranimé |
| que | vous | eussiez | ranimé |
| qu' | ils | eussent | ranimé |
Impératif
Impératif présent
Impératif passé
| aie | ranimé |
| ayons | ranimé |
| ayez | ranimé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé