Conjugaison et définition du verbe SINGULARISER
Conjugaison complète et définition du verbe singulariser
Liste des verbes en S
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : singulariser transitif 1er groupe
Rendre singulier, extraordinaire.
se singulariser transitif 1er groupe
Se distinguer, se faire remarquer par quelque singularité, par des opinions, des actions, des manières singulières. Il ne se dit guère qu’en mauvaise part.
Indicatif
Présent
| je | singularise |
| tu | singularises |
| il | singularise |
| nous | singularisons |
| vous | singularisez |
| ils | singularisent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | singularisé |
| tu | avais | singularisé |
| il | avait | singularisé |
| nous | avions | singularisé |
| vous | aviez | singularisé |
| ils | avaient | singularisé |
Futur simple
| je | singulariserai |
| tu | singulariseras |
| il | singularisera |
| nous | singulariserons |
| vous | singulariserez |
| ils | singulariseront |
Passé composé
| j' | ai | singularisé |
| tu | as | singularisé |
| il | a | singularisé |
| nous | avons | singularisé |
| vous | avez | singularisé |
| ils | ont | singularisé |
Passé simple
| je | singularisai |
| tu | singularisas |
| il | singularisa |
| nous | singularisâmes |
| vous | singularisâtes |
| ils | singularisèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | singularisé |
| tu | auras | singularisé |
| il | aura | singularisé |
| nous | aurons | singularisé |
| vous | aurez | singularisé |
| ils | auront | singularisé |
Imparfait
| je | singularisais |
| tu | singularisais |
| il | singularisait |
| nous | singularisions |
| vous | singularisiez |
| ils | singularisaient |
Passé antérieur
| j' | eus | singularisé |
| tu | eus | singularisé |
| il | eut | singularisé |
| nous | eûmes | singularisé |
| vous | eûtes | singularisé |
| ils | eurent | singularisé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | singulariserais |
| tu | singulariserais |
| il | singulariserait |
| nous | singulariserions |
| vous | singulariseriez |
| ils | singulariseraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | singularisé |
| tu | aurais | singularisé |
| il | aurait | singularisé |
| nous | aurions | singularisé |
| vous | auriez | singularisé |
| ils | auraient | singularisé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | singularisé |
| tu | eusses | singularisé |
| il | eût | singularisé |
| nous | eussions | singularisé |
| vous | eussiez | singularisé |
| ils | eussent | singularisé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | singularise |
| que | tu | singularises |
| qu' | il | singularise |
| que | nous | singularisions |
| que | vous | singularisiez |
| qu' | ils | singularisent |
Subjonctif imparfait
| que | je | singularisasse |
| que | tu | singularisasses |
| qu' | il | singularisât |
| que | nous | singularisassions |
| que | vous | singularisassiez |
| qu' | ils | singularisassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | singularisé |
| que | tu | aies | singularisé |
| qu' | il | ait | singularisé |
| que | nous | ayons | singularisé |
| que | vous | ayez | singularisé |
| qu' | ils | aient | singularisé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | singularisé |
| que | tu | eusses | singularisé |
| qu' | il | eût | singularisé |
| que | nous | eussions | singularisé |
| que | vous | eussiez | singularisé |
| qu' | ils | eussent | singularisé |
Impératif
Impératif présent
| singularise |
| singularisons |
| singularisez |
Impératif passé
| aie | singularisé |
| ayons | singularisé |
| ayez | singularisé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé
| singularisé |
| ayant | singularisé |