Conjugaison et définition du verbe VRILLER
			
		
Conjugaison complète et définition du verbe vriller
		
		Liste des verbes en V
		
	
		Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : vriller /vʁi.je/ intransitif 1er groupe
Tourner sur soi-même.
vriller transitif
Enrouler sur soi-même.
Percer avec une vrille.
Au figuré, percer douloureusement, tarauder.
			Indicatif
				Présent
| je | vrille | 
| tu | vrilles | 
| il | vrille | 
| nous | vrillons | 
| vous | vrillez | 
| ils | vrillent | 
Plus-que-parfait
| j' | avais | vrillé | 
| tu | avais | vrillé | 
| il | avait | vrillé | 
| nous | avions | vrillé | 
| vous | aviez | vrillé | 
| ils | avaient | vrillé | 
Futur simple
| je | vrillerai | 
| tu | vrilleras | 
| il | vrillera | 
| nous | vrillerons | 
| vous | vrillerez | 
| ils | vrilleront | 
Passé composé
| j' | ai | vrillé | 
| tu | as | vrillé | 
| il | a | vrillé | 
| nous | avons | vrillé | 
| vous | avez | vrillé | 
| ils | ont | vrillé | 
Passé simple
| je | vrillai | 
| tu | vrillas | 
| il | vrilla | 
| nous | vrillâmes | 
| vous | vrillâtes | 
| ils | vrillèrent | 
Futur antérieur
| j' | aurai | vrillé | 
| tu | auras | vrillé | 
| il | aura | vrillé | 
| nous | aurons | vrillé | 
| vous | aurez | vrillé | 
| ils | auront | vrillé | 
Imparfait
| je | vrillais | 
| tu | vrillais | 
| il | vrillait | 
| nous | vrillions | 
| vous | vrilliez | 
| ils | vrillaient | 
Passé antérieur
| j' | eus | vrillé | 
| tu | eus | vrillé | 
| il | eut | vrillé | 
| nous | eûmes | vrillé | 
| vous | eûtes | vrillé | 
| ils | eurent | vrillé | 
Annonce
	
 
			Conditionnel
				Conditionnel présent
| je | vrillerais | 
| tu | vrillerais | 
| il | vrillerait | 
| nous | vrillerions | 
| vous | vrilleriez | 
| ils | vrilleraient | 
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | vrillé | 
| tu | aurais | vrillé | 
| il | aurait | vrillé | 
| nous | aurions | vrillé | 
| vous | auriez | vrillé | 
| ils | auraient | vrillé | 
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | vrillé | 
| tu | eusses | vrillé | 
| il | eût | vrillé | 
| nous | eussions | vrillé | 
| vous | eussiez | vrillé | 
| ils | eussent | vrillé | 
 
			Subjonctif
				Subjonctif présent
| que | je | vrille | 
| que | tu | vrilles | 
| qu' | il | vrille | 
| que | nous | vrillions | 
| que | vous | vrilliez | 
| qu' | ils | vrillent | 
Subjonctif imparfait
| que | je | vrillasse | 
| que | tu | vrillasses | 
| qu' | il | vrillât | 
| que | nous | vrillassions | 
| que | vous | vrillassiez | 
| qu' | ils | vrillassent | 
Subjonctif passé
| que | j' | aie | vrillé | 
| que | tu | aies | vrillé | 
| qu' | il | ait | vrillé | 
| que | nous | ayons | vrillé | 
| que | vous | ayez | vrillé | 
| qu' | ils | aient | vrillé | 
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | vrillé | 
| que | tu | eusses | vrillé | 
| qu' | il | eût | vrillé | 
| que | nous | eussions | vrillé | 
| que | vous | eussiez | vrillé | 
| qu' | ils | eussent | vrillé | 
 
				
	
				
			Impératif
				Impératif présent
Impératif passé
| aie | vrillé | 
| ayons | vrillé | 
| ayez | vrillé | 
 
			Infinitif
				Infinitif présent
				Infinitif passé
				 
			Participe
				Participe présent
				Participe passé