Conjugaison et définition du verbe AFFENER
Conjugaison complète et définition du verbe affener
Liste des verbes en A
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -e(.)er
Définition : affener /a.fə.ne/ transitif 1er groupe
Donner la pâture aux bestiaux.
Indicatif
Présent
| j' | affène |
| tu | affènes |
| il | affène |
| nous | affenons |
| vous | affenez |
| ils | affènent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | affené |
| tu | avais | affené |
| il | avait | affené |
| nous | avions | affené |
| vous | aviez | affené |
| ils | avaient | affené |
Futur simple
| j' | affènerai |
| tu | affèneras |
| il | affènera |
| nous | affènerons |
| vous | affènerez |
| ils | affèneront |
Passé composé
| j' | ai | affené |
| tu | as | affené |
| il | a | affené |
| nous | avons | affené |
| vous | avez | affené |
| ils | ont | affené |
Passé simple
| j' | affenai |
| tu | affenas |
| il | affena |
| nous | affenâmes |
| vous | affenâtes |
| ils | affenèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | affené |
| tu | auras | affené |
| il | aura | affené |
| nous | aurons | affené |
| vous | aurez | affené |
| ils | auront | affené |
Imparfait
| j' | affenais |
| tu | affenais |
| il | affenait |
| nous | affenions |
| vous | affeniez |
| ils | affenaient |
Passé antérieur
| j' | eus | affené |
| tu | eus | affené |
| il | eut | affené |
| nous | eûmes | affené |
| vous | eûtes | affené |
| ils | eurent | affené |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| j' | affènerais |
| tu | affènerais |
| il | affènerait |
| nous | affènerions |
| vous | affèneriez |
| ils | affèneraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | affené |
| tu | aurais | affené |
| il | aurait | affené |
| nous | aurions | affené |
| vous | auriez | affené |
| ils | auraient | affené |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | affené |
| tu | eusses | affené |
| il | eût | affené |
| nous | eussions | affené |
| vous | eussiez | affené |
| ils | eussent | affené |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | j' | affène |
| que | tu | affènes |
| qu' | il | affène |
| que | nous | affenions |
| que | vous | affeniez |
| qu' | ils | affènent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | affenasse |
| que | tu | affenasses |
| qu' | il | affenât |
| que | nous | affenassions |
| que | vous | affenassiez |
| qu' | ils | affenassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | affené |
| que | tu | aies | affené |
| qu' | il | ait | affené |
| que | nous | ayons | affené |
| que | vous | ayez | affené |
| qu' | ils | aient | affené |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | affené |
| que | tu | eusses | affené |
| qu' | il | eût | affené |
| que | nous | eussions | affené |
| que | vous | eussiez | affené |
| qu' | ils | eussent | affené |
Impératif
Impératif présent
Impératif passé
| aie | affené |
| ayons | affené |
| ayez | affené |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé