Conjugaison et définition du verbe CAFOUILLER
Conjugaison complète et définition du verbe cafouiller
Liste des verbes en C
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : cafouiller /ka.fu.je/ intransitif 1er groupe
S'embrouiller.
Indicatif
Présent
| je | cafouille |
| tu | cafouilles |
| il | cafouille |
| nous | cafouillons |
| vous | cafouillez |
| ils | cafouillent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | cafouillé |
| tu | avais | cafouillé |
| il | avait | cafouillé |
| nous | avions | cafouillé |
| vous | aviez | cafouillé |
| ils | avaient | cafouillé |
Futur simple
| je | cafouillerai |
| tu | cafouilleras |
| il | cafouillera |
| nous | cafouillerons |
| vous | cafouillerez |
| ils | cafouilleront |
Passé composé
| j' | ai | cafouillé |
| tu | as | cafouillé |
| il | a | cafouillé |
| nous | avons | cafouillé |
| vous | avez | cafouillé |
| ils | ont | cafouillé |
Passé simple
| je | cafouillai |
| tu | cafouillas |
| il | cafouilla |
| nous | cafouillâmes |
| vous | cafouillâtes |
| ils | cafouillèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | cafouillé |
| tu | auras | cafouillé |
| il | aura | cafouillé |
| nous | aurons | cafouillé |
| vous | aurez | cafouillé |
| ils | auront | cafouillé |
Imparfait
| je | cafouillais |
| tu | cafouillais |
| il | cafouillait |
| nous | cafouillions |
| vous | cafouilliez |
| ils | cafouillaient |
Passé antérieur
| j' | eus | cafouillé |
| tu | eus | cafouillé |
| il | eut | cafouillé |
| nous | eûmes | cafouillé |
| vous | eûtes | cafouillé |
| ils | eurent | cafouillé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | cafouillerais |
| tu | cafouillerais |
| il | cafouillerait |
| nous | cafouillerions |
| vous | cafouilleriez |
| ils | cafouilleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | cafouillé |
| tu | aurais | cafouillé |
| il | aurait | cafouillé |
| nous | aurions | cafouillé |
| vous | auriez | cafouillé |
| ils | auraient | cafouillé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | cafouillé |
| tu | eusses | cafouillé |
| il | eût | cafouillé |
| nous | eussions | cafouillé |
| vous | eussiez | cafouillé |
| ils | eussent | cafouillé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | cafouille |
| que | tu | cafouilles |
| qu' | il | cafouille |
| que | nous | cafouillions |
| que | vous | cafouilliez |
| qu' | ils | cafouillent |
Subjonctif imparfait
| que | je | cafouillasse |
| que | tu | cafouillasses |
| qu' | il | cafouillât |
| que | nous | cafouillassions |
| que | vous | cafouillassiez |
| qu' | ils | cafouillassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | cafouillé |
| que | tu | aies | cafouillé |
| qu' | il | ait | cafouillé |
| que | nous | ayons | cafouillé |
| que | vous | ayez | cafouillé |
| qu' | ils | aient | cafouillé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | cafouillé |
| que | tu | eusses | cafouillé |
| qu' | il | eût | cafouillé |
| que | nous | eussions | cafouillé |
| que | vous | eussiez | cafouillé |
| qu' | ils | eussent | cafouillé |
Impératif
Impératif présent
| cafouille |
| cafouillons |
| cafouillez |
Impératif passé
| aie | cafouillé |
| ayons | cafouillé |
| ayez | cafouillé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé