Conjugaison et définition du verbe CIRCONSTANCIER
Conjugaison complète et définition du verbe circonstancier
Liste des verbes en C
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -ier
Définition : circonstancier /siʁ.kɔ̃s.tɑ̃.sje/ transitif 1er groupe
Exposer en détaillant les circonstances.
Indicatif
Présent
| je | circonstancie |
| tu | circonstancies |
| il | circonstancie |
| nous | circonstancions |
| vous | circonstanciez |
| ils | circonstancient |
Plus-que-parfait
| j' | avais | circonstancié |
| tu | avais | circonstancié |
| il | avait | circonstancié |
| nous | avions | circonstancié |
| vous | aviez | circonstancié |
| ils | avaient | circonstancié |
Futur simple
| je | circonstancierai |
| tu | circonstancieras |
| il | circonstanciera |
| nous | circonstancierons |
| vous | circonstancierez |
| ils | circonstancieront |
Passé composé
| j' | ai | circonstancié |
| tu | as | circonstancié |
| il | a | circonstancié |
| nous | avons | circonstancié |
| vous | avez | circonstancié |
| ils | ont | circonstancié |
Passé simple
| je | circonstanciai |
| tu | circonstancias |
| il | circonstancia |
| nous | circonstanciâmes |
| vous | circonstanciâtes |
| ils | circonstancièrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | circonstancié |
| tu | auras | circonstancié |
| il | aura | circonstancié |
| nous | aurons | circonstancié |
| vous | aurez | circonstancié |
| ils | auront | circonstancié |
Imparfait
| je | circonstanciais |
| tu | circonstanciais |
| il | circonstanciait |
| nous | circonstanciions |
| vous | circonstanciiez |
| ils | circonstanciaient |
Passé antérieur
| j' | eus | circonstancié |
| tu | eus | circonstancié |
| il | eut | circonstancié |
| nous | eûmes | circonstancié |
| vous | eûtes | circonstancié |
| ils | eurent | circonstancié |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | circonstancierais |
| tu | circonstancierais |
| il | circonstancierait |
| nous | circonstancierions |
| vous | circonstancieriez |
| ils | circonstancieraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | circonstancié |
| tu | aurais | circonstancié |
| il | aurait | circonstancié |
| nous | aurions | circonstancié |
| vous | auriez | circonstancié |
| ils | auraient | circonstancié |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | circonstancié |
| tu | eusses | circonstancié |
| il | eût | circonstancié |
| nous | eussions | circonstancié |
| vous | eussiez | circonstancié |
| ils | eussent | circonstancié |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | circonstancie |
| que | tu | circonstancies |
| qu' | il | circonstancie |
| que | nous | circonstanciions |
| que | vous | circonstanciiez |
| qu' | ils | circonstancient |
Subjonctif imparfait
| que | je | circonstanciasse |
| que | tu | circonstanciasses |
| qu' | il | circonstanciât |
| que | nous | circonstanciassions |
| que | vous | circonstanciassiez |
| qu' | ils | circonstanciassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | circonstancié |
| que | tu | aies | circonstancié |
| qu' | il | ait | circonstancié |
| que | nous | ayons | circonstancié |
| que | vous | ayez | circonstancié |
| qu' | ils | aient | circonstancié |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | circonstancié |
| que | tu | eusses | circonstancié |
| qu' | il | eût | circonstancié |
| que | nous | eussions | circonstancié |
| que | vous | eussiez | circonstancié |
| qu' | ils | eussent | circonstancié |
Impératif
Impératif présent
| circonstancie |
| circonstancions |
| circonstanciez |
Impératif passé
| aie | circonstancié |
| ayons | circonstancié |
| ayez | circonstancié |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé
| circonstancié |
| ayant | circonstancié |