Conjugaison et définition du verbe CLAIRCER
Conjugaison complète et définition du verbe claircer
Liste des verbes en C
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -cer
Définition : claircer /klɛʁ.se/ transitif 1er groupe
Dans les fabriques de sucre, épurer le sirop, et, mieux, pratiquer le clairçage.
Indicatif
Présent
| je | clairce |
| tu | clairces |
| il | clairce |
| nous | clairçons |
| vous | claircez |
| ils | claircent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | claircé |
| tu | avais | claircé |
| il | avait | claircé |
| nous | avions | claircé |
| vous | aviez | claircé |
| ils | avaient | claircé |
Futur simple
| je | claircerai |
| tu | clairceras |
| il | claircera |
| nous | claircerons |
| vous | claircerez |
| ils | clairceront |
Passé composé
| j' | ai | claircé |
| tu | as | claircé |
| il | a | claircé |
| nous | avons | claircé |
| vous | avez | claircé |
| ils | ont | claircé |
Passé simple
| je | clairçai |
| tu | clairças |
| il | clairça |
| nous | clairçâmes |
| vous | clairçâtes |
| ils | claircèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | claircé |
| tu | auras | claircé |
| il | aura | claircé |
| nous | aurons | claircé |
| vous | aurez | claircé |
| ils | auront | claircé |
Imparfait
| je | clairçais |
| tu | clairçais |
| il | clairçait |
| nous | claircions |
| vous | clairciez |
| ils | clairçaient |
Passé antérieur
| j' | eus | claircé |
| tu | eus | claircé |
| il | eut | claircé |
| nous | eûmes | claircé |
| vous | eûtes | claircé |
| ils | eurent | claircé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | claircerais |
| tu | claircerais |
| il | claircerait |
| nous | claircerions |
| vous | clairceriez |
| ils | clairceraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | claircé |
| tu | aurais | claircé |
| il | aurait | claircé |
| nous | aurions | claircé |
| vous | auriez | claircé |
| ils | auraient | claircé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | claircé |
| tu | eusses | claircé |
| il | eût | claircé |
| nous | eussions | claircé |
| vous | eussiez | claircé |
| ils | eussent | claircé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | clairce |
| que | tu | clairces |
| qu' | il | clairce |
| que | nous | claircions |
| que | vous | clairciez |
| qu' | ils | claircent |
Subjonctif imparfait
| que | je | clairçasse |
| que | tu | clairçasses |
| qu' | il | clairçât |
| que | nous | clairçassions |
| que | vous | clairçassiez |
| qu' | ils | clairçassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | claircé |
| que | tu | aies | claircé |
| qu' | il | ait | claircé |
| que | nous | ayons | claircé |
| que | vous | ayez | claircé |
| qu' | ils | aient | claircé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | claircé |
| que | tu | eusses | claircé |
| qu' | il | eût | claircé |
| que | nous | eussions | claircé |
| que | vous | eussiez | claircé |
| qu' | ils | eussent | claircé |
Impératif
Impératif présent
Impératif passé
| aie | claircé |
| ayons | claircé |
| ayez | claircé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé