Conjugaison et définition du verbe CONFIRMER
			
		
Conjugaison complète et définition du verbe confirmer
		
		Liste des verbes en C
		
	
		Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : confirmer transitif 1er groupe
Au figuré, rendre plus ferme, plus stable.
Plus ordinairement Faire persister quelqu’un dans une opinion, dans une résolution, l’affermir dans cette opinion, dans cette résolution.
Sanctionner, ratifier.
Prouver plus fortement quelque chose, l’appuyer de quelque preuve décisive.
Rendre plus certaine, plus assurée une chose qui avait déjà été donnée ou reçue pour vraie.
(En particulier) Théologie : Conférer le sacrement de Confirmation.
			Indicatif
				Présent
| je | confirme | 
| tu | confirmes | 
| il | confirme | 
| nous | confirmons | 
| vous | confirmez | 
| ils | confirment | 
Plus-que-parfait
| j' | avais | confirmé | 
| tu | avais | confirmé | 
| il | avait | confirmé | 
| nous | avions | confirmé | 
| vous | aviez | confirmé | 
| ils | avaient | confirmé | 
Futur simple
| je | confirmerai | 
| tu | confirmeras | 
| il | confirmera | 
| nous | confirmerons | 
| vous | confirmerez | 
| ils | confirmeront | 
Passé composé
| j' | ai | confirmé | 
| tu | as | confirmé | 
| il | a | confirmé | 
| nous | avons | confirmé | 
| vous | avez | confirmé | 
| ils | ont | confirmé | 
Passé simple
| je | confirmai | 
| tu | confirmas | 
| il | confirma | 
| nous | confirmâmes | 
| vous | confirmâtes | 
| ils | confirmèrent | 
Futur antérieur
| j' | aurai | confirmé | 
| tu | auras | confirmé | 
| il | aura | confirmé | 
| nous | aurons | confirmé | 
| vous | aurez | confirmé | 
| ils | auront | confirmé | 
Imparfait
| je | confirmais | 
| tu | confirmais | 
| il | confirmait | 
| nous | confirmions | 
| vous | confirmiez | 
| ils | confirmaient | 
Passé antérieur
| j' | eus | confirmé | 
| tu | eus | confirmé | 
| il | eut | confirmé | 
| nous | eûmes | confirmé | 
| vous | eûtes | confirmé | 
| ils | eurent | confirmé | 
Annonce
	
 
			Conditionnel
				Conditionnel présent
| je | confirmerais | 
| tu | confirmerais | 
| il | confirmerait | 
| nous | confirmerions | 
| vous | confirmeriez | 
| ils | confirmeraient | 
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | confirmé | 
| tu | aurais | confirmé | 
| il | aurait | confirmé | 
| nous | aurions | confirmé | 
| vous | auriez | confirmé | 
| ils | auraient | confirmé | 
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | confirmé | 
| tu | eusses | confirmé | 
| il | eût | confirmé | 
| nous | eussions | confirmé | 
| vous | eussiez | confirmé | 
| ils | eussent | confirmé | 
 
			Subjonctif
				Subjonctif présent
| que | je | confirme | 
| que | tu | confirmes | 
| qu' | il | confirme | 
| que | nous | confirmions | 
| que | vous | confirmiez | 
| qu' | ils | confirment | 
Subjonctif imparfait
| que | je | confirmasse | 
| que | tu | confirmasses | 
| qu' | il | confirmât | 
| que | nous | confirmassions | 
| que | vous | confirmassiez | 
| qu' | ils | confirmassent | 
Subjonctif passé
| que | j' | aie | confirmé | 
| que | tu | aies | confirmé | 
| qu' | il | ait | confirmé | 
| que | nous | ayons | confirmé | 
| que | vous | ayez | confirmé | 
| qu' | ils | aient | confirmé | 
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | confirmé | 
| que | tu | eusses | confirmé | 
| qu' | il | eût | confirmé | 
| que | nous | eussions | confirmé | 
| que | vous | eussiez | confirmé | 
| qu' | ils | eussent | confirmé | 
 
				
	
				
			Impératif
				Impératif présent
| confirme | 
| confirmons | 
| confirmez | 
Impératif passé
| aie | confirmé | 
| ayons | confirmé | 
| ayez | confirmé | 
 
			Infinitif
				Infinitif présent
				Infinitif passé
				 
			Participe
				Participe présent
				Participe passé