Conjugaison et définition du verbe DÉCONFORTER
Conjugaison complète et définition du verbe déconforter
Liste des verbes en D
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : déconforter /de.kɔ̃.fɔʁ.te/ transitif 1er groupe
Ôter le confort, le courage, abattre, affliger.
(Pronominal) Se désoler, perdre courage.
Indicatif
Présent
| je | déconforte |
| tu | déconfortes |
| il | déconforte |
| nous | déconfortons |
| vous | déconfortez |
| ils | déconfortent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | déconforté |
| tu | avais | déconforté |
| il | avait | déconforté |
| nous | avions | déconforté |
| vous | aviez | déconforté |
| ils | avaient | déconforté |
Futur simple
| je | déconforterai |
| tu | déconforteras |
| il | déconfortera |
| nous | déconforterons |
| vous | déconforterez |
| ils | déconforteront |
Passé composé
| j' | ai | déconforté |
| tu | as | déconforté |
| il | a | déconforté |
| nous | avons | déconforté |
| vous | avez | déconforté |
| ils | ont | déconforté |
Passé simple
| je | déconfortai |
| tu | déconfortas |
| il | déconforta |
| nous | déconfortâmes |
| vous | déconfortâtes |
| ils | déconfortèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | déconforté |
| tu | auras | déconforté |
| il | aura | déconforté |
| nous | aurons | déconforté |
| vous | aurez | déconforté |
| ils | auront | déconforté |
Imparfait
| je | déconfortais |
| tu | déconfortais |
| il | déconfortait |
| nous | déconfortions |
| vous | déconfortiez |
| ils | déconfortaient |
Passé antérieur
| j' | eus | déconforté |
| tu | eus | déconforté |
| il | eut | déconforté |
| nous | eûmes | déconforté |
| vous | eûtes | déconforté |
| ils | eurent | déconforté |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | déconforterais |
| tu | déconforterais |
| il | déconforterait |
| nous | déconforterions |
| vous | déconforteriez |
| ils | déconforteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | déconforté |
| tu | aurais | déconforté |
| il | aurait | déconforté |
| nous | aurions | déconforté |
| vous | auriez | déconforté |
| ils | auraient | déconforté |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | déconforté |
| tu | eusses | déconforté |
| il | eût | déconforté |
| nous | eussions | déconforté |
| vous | eussiez | déconforté |
| ils | eussent | déconforté |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | déconforte |
| que | tu | déconfortes |
| qu' | il | déconforte |
| que | nous | déconfortions |
| que | vous | déconfortiez |
| qu' | ils | déconfortent |
Subjonctif imparfait
| que | je | déconfortasse |
| que | tu | déconfortasses |
| qu' | il | déconfortât |
| que | nous | déconfortassions |
| que | vous | déconfortassiez |
| qu' | ils | déconfortassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | déconforté |
| que | tu | aies | déconforté |
| qu' | il | ait | déconforté |
| que | nous | ayons | déconforté |
| que | vous | ayez | déconforté |
| qu' | ils | aient | déconforté |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | déconforté |
| que | tu | eusses | déconforté |
| qu' | il | eût | déconforté |
| que | nous | eussions | déconforté |
| que | vous | eussiez | déconforté |
| qu' | ils | eussent | déconforté |
Impératif
Impératif présent
| déconforte |
| déconfortons |
| déconfortez |
Impératif passé
| aie | déconforté |
| ayons | déconforté |
| ayez | déconforté |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé
| déconforté |
| ayant | déconforté |