Conjugaison et définition du verbe DÉPITER
Conjugaison complète et définition du verbe dépiter
Liste des verbes en D
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : dépiter /de.pi.te/ transitif 1er groupe
Remplir de dépit.
(Pronominal) Concevoir du dépit, se fâcher, se mutiner.
Indicatif
Présent
| je | dépite |
| tu | dépites |
| il | dépite |
| nous | dépitons |
| vous | dépitez |
| ils | dépitent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | dépité |
| tu | avais | dépité |
| il | avait | dépité |
| nous | avions | dépité |
| vous | aviez | dépité |
| ils | avaient | dépité |
Futur simple
| je | dépiterai |
| tu | dépiteras |
| il | dépitera |
| nous | dépiterons |
| vous | dépiterez |
| ils | dépiteront |
Passé composé
| j' | ai | dépité |
| tu | as | dépité |
| il | a | dépité |
| nous | avons | dépité |
| vous | avez | dépité |
| ils | ont | dépité |
Passé simple
| je | dépitai |
| tu | dépitas |
| il | dépita |
| nous | dépitâmes |
| vous | dépitâtes |
| ils | dépitèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | dépité |
| tu | auras | dépité |
| il | aura | dépité |
| nous | aurons | dépité |
| vous | aurez | dépité |
| ils | auront | dépité |
Imparfait
| je | dépitais |
| tu | dépitais |
| il | dépitait |
| nous | dépitions |
| vous | dépitiez |
| ils | dépitaient |
Passé antérieur
| j' | eus | dépité |
| tu | eus | dépité |
| il | eut | dépité |
| nous | eûmes | dépité |
| vous | eûtes | dépité |
| ils | eurent | dépité |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | dépiterais |
| tu | dépiterais |
| il | dépiterait |
| nous | dépiterions |
| vous | dépiteriez |
| ils | dépiteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | dépité |
| tu | aurais | dépité |
| il | aurait | dépité |
| nous | aurions | dépité |
| vous | auriez | dépité |
| ils | auraient | dépité |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | dépité |
| tu | eusses | dépité |
| il | eût | dépité |
| nous | eussions | dépité |
| vous | eussiez | dépité |
| ils | eussent | dépité |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | dépite |
| que | tu | dépites |
| qu' | il | dépite |
| que | nous | dépitions |
| que | vous | dépitiez |
| qu' | ils | dépitent |
Subjonctif imparfait
| que | je | dépitasse |
| que | tu | dépitasses |
| qu' | il | dépitât |
| que | nous | dépitassions |
| que | vous | dépitassiez |
| qu' | ils | dépitassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | dépité |
| que | tu | aies | dépité |
| qu' | il | ait | dépité |
| que | nous | ayons | dépité |
| que | vous | ayez | dépité |
| qu' | ils | aient | dépité |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | dépité |
| que | tu | eusses | dépité |
| qu' | il | eût | dépité |
| que | nous | eussions | dépité |
| que | vous | eussiez | dépité |
| qu' | ils | eussent | dépité |
Impératif
Impératif présent
Impératif passé
| aie | dépité |
| ayons | dépité |
| ayez | dépité |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé