Conjugaison et définition du verbe DESSAISONNER
Conjugaison complète et définition du verbe dessaisonner
Liste des verbes en D
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : dessaisonner /dɛ.sɛ.zɔ.ne/ transitif 1er groupe
Déranger l’ordre de la culture et des semailles.
Changer l’époque de la floraison d’une plante ; faire croître et fructifier une plante hors de l’époque naturelle.
Indicatif
Présent
| je | dessaisonne |
| tu | dessaisonnes |
| il | dessaisonne |
| nous | dessaisonnons |
| vous | dessaisonnez |
| ils | dessaisonnent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | dessaisonné |
| tu | avais | dessaisonné |
| il | avait | dessaisonné |
| nous | avions | dessaisonné |
| vous | aviez | dessaisonné |
| ils | avaient | dessaisonné |
Futur simple
| je | dessaisonnerai |
| tu | dessaisonneras |
| il | dessaisonnera |
| nous | dessaisonnerons |
| vous | dessaisonnerez |
| ils | dessaisonneront |
Passé composé
| j' | ai | dessaisonné |
| tu | as | dessaisonné |
| il | a | dessaisonné |
| nous | avons | dessaisonné |
| vous | avez | dessaisonné |
| ils | ont | dessaisonné |
Passé simple
| je | dessaisonnai |
| tu | dessaisonnas |
| il | dessaisonna |
| nous | dessaisonnâmes |
| vous | dessaisonnâtes |
| ils | dessaisonnèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | dessaisonné |
| tu | auras | dessaisonné |
| il | aura | dessaisonné |
| nous | aurons | dessaisonné |
| vous | aurez | dessaisonné |
| ils | auront | dessaisonné |
Imparfait
| je | dessaisonnais |
| tu | dessaisonnais |
| il | dessaisonnait |
| nous | dessaisonnions |
| vous | dessaisonniez |
| ils | dessaisonnaient |
Passé antérieur
| j' | eus | dessaisonné |
| tu | eus | dessaisonné |
| il | eut | dessaisonné |
| nous | eûmes | dessaisonné |
| vous | eûtes | dessaisonné |
| ils | eurent | dessaisonné |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | dessaisonnerais |
| tu | dessaisonnerais |
| il | dessaisonnerait |
| nous | dessaisonnerions |
| vous | dessaisonneriez |
| ils | dessaisonneraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | dessaisonné |
| tu | aurais | dessaisonné |
| il | aurait | dessaisonné |
| nous | aurions | dessaisonné |
| vous | auriez | dessaisonné |
| ils | auraient | dessaisonné |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | dessaisonné |
| tu | eusses | dessaisonné |
| il | eût | dessaisonné |
| nous | eussions | dessaisonné |
| vous | eussiez | dessaisonné |
| ils | eussent | dessaisonné |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | dessaisonne |
| que | tu | dessaisonnes |
| qu' | il | dessaisonne |
| que | nous | dessaisonnions |
| que | vous | dessaisonniez |
| qu' | ils | dessaisonnent |
Subjonctif imparfait
| que | je | dessaisonnasse |
| que | tu | dessaisonnasses |
| qu' | il | dessaisonnât |
| que | nous | dessaisonnassions |
| que | vous | dessaisonnassiez |
| qu' | ils | dessaisonnassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | dessaisonné |
| que | tu | aies | dessaisonné |
| qu' | il | ait | dessaisonné |
| que | nous | ayons | dessaisonné |
| que | vous | ayez | dessaisonné |
| qu' | ils | aient | dessaisonné |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | dessaisonné |
| que | tu | eusses | dessaisonné |
| qu' | il | eût | dessaisonné |
| que | nous | eussions | dessaisonné |
| que | vous | eussiez | dessaisonné |
| qu' | ils | eussent | dessaisonné |
Impératif
Impératif présent
| dessaisonne |
| dessaisonnons |
| dessaisonnez |
Impératif passé
| aie | dessaisonné |
| ayons | dessaisonné |
| ayez | dessaisonné |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé
| dessaisonné |
| ayant | dessaisonné |