Conjugaison et définition du verbe ENFERRER
Conjugaison complète et définition du verbe enferrer
Liste des verbes en E
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : enferrer /ɑ̃.fɛ.ʁe/ transitif 1er groupe
Percer avec la pointe d’une épée, d’une baïonnette, etc.
s’enferrer pronominal
Au figuré, familier : S’engager imprudemment par ses paroles ou ses actions dans une voie d’où on ne peut plus se dégager.
Indicatif
Présent
| j' | enferre |
| tu | enferres |
| il | enferre |
| nous | enferrons |
| vous | enferrez |
| ils | enferrent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | enferré |
| tu | avais | enferré |
| il | avait | enferré |
| nous | avions | enferré |
| vous | aviez | enferré |
| ils | avaient | enferré |
Futur simple
| j' | enferrerai |
| tu | enferreras |
| il | enferrera |
| nous | enferrerons |
| vous | enferrerez |
| ils | enferreront |
Passé composé
| j' | ai | enferré |
| tu | as | enferré |
| il | a | enferré |
| nous | avons | enferré |
| vous | avez | enferré |
| ils | ont | enferré |
Passé simple
| j' | enferrai |
| tu | enferras |
| il | enferra |
| nous | enferrâmes |
| vous | enferrâtes |
| ils | enferrèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | enferré |
| tu | auras | enferré |
| il | aura | enferré |
| nous | aurons | enferré |
| vous | aurez | enferré |
| ils | auront | enferré |
Imparfait
| j' | enferrais |
| tu | enferrais |
| il | enferrait |
| nous | enferrions |
| vous | enferriez |
| ils | enferraient |
Passé antérieur
| j' | eus | enferré |
| tu | eus | enferré |
| il | eut | enferré |
| nous | eûmes | enferré |
| vous | eûtes | enferré |
| ils | eurent | enferré |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| j' | enferrerais |
| tu | enferrerais |
| il | enferrerait |
| nous | enferrerions |
| vous | enferreriez |
| ils | enferreraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | enferré |
| tu | aurais | enferré |
| il | aurait | enferré |
| nous | aurions | enferré |
| vous | auriez | enferré |
| ils | auraient | enferré |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | enferré |
| tu | eusses | enferré |
| il | eût | enferré |
| nous | eussions | enferré |
| vous | eussiez | enferré |
| ils | eussent | enferré |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | j' | enferre |
| que | tu | enferres |
| qu' | il | enferre |
| que | nous | enferrions |
| que | vous | enferriez |
| qu' | ils | enferrent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | enferrasse |
| que | tu | enferrasses |
| qu' | il | enferrât |
| que | nous | enferrassions |
| que | vous | enferrassiez |
| qu' | ils | enferrassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | enferré |
| que | tu | aies | enferré |
| qu' | il | ait | enferré |
| que | nous | ayons | enferré |
| que | vous | ayez | enferré |
| qu' | ils | aient | enferré |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | enferré |
| que | tu | eusses | enferré |
| qu' | il | eût | enferré |
| que | nous | eussions | enferré |
| que | vous | eussiez | enferré |
| qu' | ils | eussent | enferré |
Impératif
Impératif présent
Impératif passé
| aie | enferré |
| ayons | enferré |
| ayez | enferré |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé