Conjugaison et définition du verbe ENGEANCER
Conjugaison complète et définition du verbe engeancer
Liste des verbes en E
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -cer
Définition : engeancer /ɑ̃.ʒɑ̃.se/ 1er groupe
Vieilli : Familier : Péjoratif : Embarrasser. Note : Ce verbe n’était guère utilisé que dans ces exemples ou d’autres semblables.
Indicatif
Présent
| j' | engeance |
| tu | engeances |
| il | engeance |
| nous | engeançons |
| vous | engeancez |
| ils | engeancent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | engeancé |
| tu | avais | engeancé |
| il | avait | engeancé |
| nous | avions | engeancé |
| vous | aviez | engeancé |
| ils | avaient | engeancé |
Futur simple
| j' | engeancerai |
| tu | engeanceras |
| il | engeancera |
| nous | engeancerons |
| vous | engeancerez |
| ils | engeanceront |
Passé composé
| j' | ai | engeancé |
| tu | as | engeancé |
| il | a | engeancé |
| nous | avons | engeancé |
| vous | avez | engeancé |
| ils | ont | engeancé |
Passé simple
| j' | engeançai |
| tu | engeanças |
| il | engeança |
| nous | engeançâmes |
| vous | engeançâtes |
| ils | engeancèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | engeancé |
| tu | auras | engeancé |
| il | aura | engeancé |
| nous | aurons | engeancé |
| vous | aurez | engeancé |
| ils | auront | engeancé |
Imparfait
| j' | engeançais |
| tu | engeançais |
| il | engeançait |
| nous | engeancions |
| vous | engeanciez |
| ils | engeançaient |
Passé antérieur
| j' | eus | engeancé |
| tu | eus | engeancé |
| il | eut | engeancé |
| nous | eûmes | engeancé |
| vous | eûtes | engeancé |
| ils | eurent | engeancé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| j' | engeancerais |
| tu | engeancerais |
| il | engeancerait |
| nous | engeancerions |
| vous | engeanceriez |
| ils | engeanceraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | engeancé |
| tu | aurais | engeancé |
| il | aurait | engeancé |
| nous | aurions | engeancé |
| vous | auriez | engeancé |
| ils | auraient | engeancé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | engeancé |
| tu | eusses | engeancé |
| il | eût | engeancé |
| nous | eussions | engeancé |
| vous | eussiez | engeancé |
| ils | eussent | engeancé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | j' | engeance |
| que | tu | engeances |
| qu' | il | engeance |
| que | nous | engeancions |
| que | vous | engeanciez |
| qu' | ils | engeancent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | engeançasse |
| que | tu | engeançasses |
| qu' | il | engeançât |
| que | nous | engeançassions |
| que | vous | engeançassiez |
| qu' | ils | engeançassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | engeancé |
| que | tu | aies | engeancé |
| qu' | il | ait | engeancé |
| que | nous | ayons | engeancé |
| que | vous | ayez | engeancé |
| qu' | ils | aient | engeancé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | engeancé |
| que | tu | eusses | engeancé |
| qu' | il | eût | engeancé |
| que | nous | eussions | engeancé |
| que | vous | eussiez | engeancé |
| qu' | ils | eussent | engeancé |
Impératif
Impératif présent
| engeance |
| engeançons |
| engeancez |
Impératif passé
| aie | engeancé |
| ayons | engeancé |
| ayez | engeancé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé