Conjugaison et définition du verbe ENNUAGER
Conjugaison complète et définition du verbe ennuager
Liste des verbes en E
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -ger
Définition : ennuager /ɑ̃.nɥa.ʒe/ transitif 1er groupe
Couvrir de nuages.
Au figuré, couvrir comme d'un nuage.
Indicatif
Présent
| j' | ennuage |
| tu | ennuages |
| il | ennuage |
| nous | ennuageons |
| vous | ennuagez |
| ils | ennuagent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | ennuagé |
| tu | avais | ennuagé |
| il | avait | ennuagé |
| nous | avions | ennuagé |
| vous | aviez | ennuagé |
| ils | avaient | ennuagé |
Futur simple
| j' | ennuagerai |
| tu | ennuageras |
| il | ennuagera |
| nous | ennuagerons |
| vous | ennuagerez |
| ils | ennuageront |
Passé composé
| j' | ai | ennuagé |
| tu | as | ennuagé |
| il | a | ennuagé |
| nous | avons | ennuagé |
| vous | avez | ennuagé |
| ils | ont | ennuagé |
Passé simple
| j' | ennuageai |
| tu | ennuageas |
| il | ennuagea |
| nous | ennuageâmes |
| vous | ennuageâtes |
| ils | ennuagèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | ennuagé |
| tu | auras | ennuagé |
| il | aura | ennuagé |
| nous | aurons | ennuagé |
| vous | aurez | ennuagé |
| ils | auront | ennuagé |
Imparfait
| j' | ennuageais |
| tu | ennuageais |
| il | ennuageait |
| nous | ennuagions |
| vous | ennuagiez |
| ils | ennuageaient |
Passé antérieur
| j' | eus | ennuagé |
| tu | eus | ennuagé |
| il | eut | ennuagé |
| nous | eûmes | ennuagé |
| vous | eûtes | ennuagé |
| ils | eurent | ennuagé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| j' | ennuagerais |
| tu | ennuagerais |
| il | ennuagerait |
| nous | ennuagerions |
| vous | ennuageriez |
| ils | ennuageraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | ennuagé |
| tu | aurais | ennuagé |
| il | aurait | ennuagé |
| nous | aurions | ennuagé |
| vous | auriez | ennuagé |
| ils | auraient | ennuagé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | ennuagé |
| tu | eusses | ennuagé |
| il | eût | ennuagé |
| nous | eussions | ennuagé |
| vous | eussiez | ennuagé |
| ils | eussent | ennuagé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | j' | ennuage |
| que | tu | ennuages |
| qu' | il | ennuage |
| que | nous | ennuagions |
| que | vous | ennuagiez |
| qu' | ils | ennuagent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | ennuageasse |
| que | tu | ennuageasses |
| qu' | il | ennuageât |
| que | nous | ennuageassions |
| que | vous | ennuageassiez |
| qu' | ils | ennuageassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | ennuagé |
| que | tu | aies | ennuagé |
| qu' | il | ait | ennuagé |
| que | nous | ayons | ennuagé |
| que | vous | ayez | ennuagé |
| qu' | ils | aient | ennuagé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | ennuagé |
| que | tu | eusses | ennuagé |
| qu' | il | eût | ennuagé |
| que | nous | eussions | ennuagé |
| que | vous | eussiez | ennuagé |
| qu' | ils | eussent | ennuagé |
Impératif
Impératif présent
| ennuage |
| ennuageons |
| ennuagez |
Impératif passé
| aie | ennuagé |
| ayons | ennuagé |
| ayez | ennuagé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé