Conjugaison et définition du verbe ENRAILLER
Conjugaison complète et définition du verbe enrailler
Liste des verbes en E
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : enrailler 1er groupe transitif
Mettre un véhicule ferroviaire sur des rails.
Indicatif
Présent
| j' | enraille |
| tu | enrailles |
| il | enraille |
| nous | enraillons |
| vous | enraillez |
| ils | enraillent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | enraillé |
| tu | avais | enraillé |
| il | avait | enraillé |
| nous | avions | enraillé |
| vous | aviez | enraillé |
| ils | avaient | enraillé |
Futur simple
| j' | enraillerai |
| tu | enrailleras |
| il | enraillera |
| nous | enraillerons |
| vous | enraillerez |
| ils | enrailleront |
Passé composé
| j' | ai | enraillé |
| tu | as | enraillé |
| il | a | enraillé |
| nous | avons | enraillé |
| vous | avez | enraillé |
| ils | ont | enraillé |
Passé simple
| j' | enraillai |
| tu | enraillas |
| il | enrailla |
| nous | enraillâmes |
| vous | enraillâtes |
| ils | enraillèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | enraillé |
| tu | auras | enraillé |
| il | aura | enraillé |
| nous | aurons | enraillé |
| vous | aurez | enraillé |
| ils | auront | enraillé |
Imparfait
| j' | enraillais |
| tu | enraillais |
| il | enraillait |
| nous | enraillions |
| vous | enrailliez |
| ils | enraillaient |
Passé antérieur
| j' | eus | enraillé |
| tu | eus | enraillé |
| il | eut | enraillé |
| nous | eûmes | enraillé |
| vous | eûtes | enraillé |
| ils | eurent | enraillé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| j' | enraillerais |
| tu | enraillerais |
| il | enraillerait |
| nous | enraillerions |
| vous | enrailleriez |
| ils | enrailleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | enraillé |
| tu | aurais | enraillé |
| il | aurait | enraillé |
| nous | aurions | enraillé |
| vous | auriez | enraillé |
| ils | auraient | enraillé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | enraillé |
| tu | eusses | enraillé |
| il | eût | enraillé |
| nous | eussions | enraillé |
| vous | eussiez | enraillé |
| ils | eussent | enraillé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | j' | enraille |
| que | tu | enrailles |
| qu' | il | enraille |
| que | nous | enraillions |
| que | vous | enrailliez |
| qu' | ils | enraillent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | enraillasse |
| que | tu | enraillasses |
| qu' | il | enraillât |
| que | nous | enraillassions |
| que | vous | enraillassiez |
| qu' | ils | enraillassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | enraillé |
| que | tu | aies | enraillé |
| qu' | il | ait | enraillé |
| que | nous | ayons | enraillé |
| que | vous | ayez | enraillé |
| qu' | ils | aient | enraillé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | enraillé |
| que | tu | eusses | enraillé |
| qu' | il | eût | enraillé |
| que | nous | eussions | enraillé |
| que | vous | eussiez | enraillé |
| qu' | ils | eussent | enraillé |
Impératif
Impératif présent
| enraille |
| enraillons |
| enraillez |
Impératif passé
| aie | enraillé |
| ayons | enraillé |
| ayez | enraillé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé