Conjugaison et définition du verbe ENTROBLIGER
Conjugaison complète et définition du verbe entrobliger
Liste des verbes en E
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -ger
Définition : entrobliger /ɑ̃.tʁo.bli.ʒe/ pronominal 1er groupe
S’obliger mutuellement.
Indicatif
Présent
| j' | entroblige |
| tu | entrobliges |
| il | entroblige |
| nous | entrobligeons |
| vous | entrobligez |
| ils | entrobligent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | entrobligé |
| tu | avais | entrobligé |
| il | avait | entrobligé |
| nous | avions | entrobligé |
| vous | aviez | entrobligé |
| ils | avaient | entrobligé |
Futur simple
| j' | entrobligerai |
| tu | entrobligeras |
| il | entrobligera |
| nous | entrobligerons |
| vous | entrobligerez |
| ils | entrobligeront |
Passé composé
| j' | ai | entrobligé |
| tu | as | entrobligé |
| il | a | entrobligé |
| nous | avons | entrobligé |
| vous | avez | entrobligé |
| ils | ont | entrobligé |
Passé simple
| j' | entrobligeai |
| tu | entrobligeas |
| il | entrobligea |
| nous | entrobligeâmes |
| vous | entrobligeâtes |
| ils | entrobligèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | entrobligé |
| tu | auras | entrobligé |
| il | aura | entrobligé |
| nous | aurons | entrobligé |
| vous | aurez | entrobligé |
| ils | auront | entrobligé |
Imparfait
| j' | entrobligeais |
| tu | entrobligeais |
| il | entrobligeait |
| nous | entrobligions |
| vous | entrobligiez |
| ils | entrobligeaient |
Passé antérieur
| j' | eus | entrobligé |
| tu | eus | entrobligé |
| il | eut | entrobligé |
| nous | eûmes | entrobligé |
| vous | eûtes | entrobligé |
| ils | eurent | entrobligé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| j' | entrobligerais |
| tu | entrobligerais |
| il | entrobligerait |
| nous | entrobligerions |
| vous | entrobligeriez |
| ils | entrobligeraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | entrobligé |
| tu | aurais | entrobligé |
| il | aurait | entrobligé |
| nous | aurions | entrobligé |
| vous | auriez | entrobligé |
| ils | auraient | entrobligé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | entrobligé |
| tu | eusses | entrobligé |
| il | eût | entrobligé |
| nous | eussions | entrobligé |
| vous | eussiez | entrobligé |
| ils | eussent | entrobligé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | j' | entroblige |
| que | tu | entrobliges |
| qu' | il | entroblige |
| que | nous | entrobligions |
| que | vous | entrobligiez |
| qu' | ils | entrobligent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | entrobligeasse |
| que | tu | entrobligeasses |
| qu' | il | entrobligeât |
| que | nous | entrobligeassions |
| que | vous | entrobligeassiez |
| qu' | ils | entrobligeassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | entrobligé |
| que | tu | aies | entrobligé |
| qu' | il | ait | entrobligé |
| que | nous | ayons | entrobligé |
| que | vous | ayez | entrobligé |
| qu' | ils | aient | entrobligé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | entrobligé |
| que | tu | eusses | entrobligé |
| qu' | il | eût | entrobligé |
| que | nous | eussions | entrobligé |
| que | vous | eussiez | entrobligé |
| qu' | ils | eussent | entrobligé |
Impératif
Impératif présent
| entroblige |
| entrobligeons |
| entrobligez |
Impératif passé
| aie | entrobligé |
| ayons | entrobligé |
| ayez | entrobligé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé
| entrobligé |
| ayant | entrobligé |