Conjugaison et définition du verbe ÉTÊTER
			
		
Conjugaison complète et définition du verbe étêter
		 Liste des verbes en E
		Liste des verbes en E
		
	
		Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : étêter /e.tɛ.te/ transitif 1er groupe
Arboriculture : Tailler un arbre par la tête.
Par analogie, enlever la tête d'un objet quelconque.
			Indicatif
				Présent
| je | étête | 
| tu | étêtes | 
| il | étête | 
| nous | étêtons | 
| vous | étêtez | 
| ils | étêtent | 
Plus-que-parfait
| j' | avais | étêté | 
| tu | avais | étêté | 
| il | avait | étêté | 
| nous | avions | étêté | 
| vous | aviez | étêté | 
| ils | avaient | étêté | 
Futur simple
| je | étêterai | 
| tu | étêteras | 
| il | étêtera | 
| nous | étêterons | 
| vous | étêterez | 
| ils | étêteront | 
Passé composé
| j' | ai | étêté | 
| tu | as | étêté | 
| il | a | étêté | 
| nous | avons | étêté | 
| vous | avez | étêté | 
| ils | ont | étêté | 
Passé simple
| je | étêtai | 
| tu | étêtas | 
| il | étêta | 
| nous | étêtâmes | 
| vous | étêtâtes | 
| ils | étêtèrent | 
Futur antérieur
| j' | aurai | étêté | 
| tu | auras | étêté | 
| il | aura | étêté | 
| nous | aurons | étêté | 
| vous | aurez | étêté | 
| ils | auront | étêté | 
Imparfait
| je | étêtais | 
| tu | étêtais | 
| il | étêtait | 
| nous | étêtions | 
| vous | étêtiez | 
| ils | étêtaient | 
Passé antérieur
| j' | eus | étêté | 
| tu | eus | étêté | 
| il | eut | étêté | 
| nous | eûmes | étêté | 
| vous | eûtes | étêté | 
| ils | eurent | étêté | 
Annonce
	
Conditionnel
				Conditionnel présent
| je | étêterais | 
| tu | étêterais | 
| il | étêterait | 
| nous | étêterions | 
| vous | étêteriez | 
| ils | étêteraient | 
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | étêté | 
| tu | aurais | étêté | 
| il | aurait | étêté | 
| nous | aurions | étêté | 
| vous | auriez | étêté | 
| ils | auraient | étêté | 
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | étêté | 
| tu | eusses | étêté | 
| il | eût | étêté | 
| nous | eussions | étêté | 
| vous | eussiez | étêté | 
| ils | eussent | étêté | 
Subjonctif
				Subjonctif présent
| que | je | étête | 
| que | tu | étêtes | 
| qu' | il | étête | 
| que | nous | étêtions | 
| que | vous | étêtiez | 
| qu' | ils | étêtent | 
Subjonctif imparfait
| que | je | étêtasse | 
| que | tu | étêtasses | 
| qu' | il | étêtât | 
| que | nous | étêtassions | 
| que | vous | étêtassiez | 
| qu' | ils | étêtassent | 
Subjonctif passé
| que | j' | aie | étêté | 
| que | tu | aies | étêté | 
| qu' | il | ait | étêté | 
| que | nous | ayons | étêté | 
| que | vous | ayez | étêté | 
| qu' | ils | aient | étêté | 
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | étêté | 
| que | tu | eusses | étêté | 
| qu' | il | eût | étêté | 
| que | nous | eussions | étêté | 
| que | vous | eussiez | étêté | 
| qu' | ils | eussent | étêté | 
	
				
			Impératif
				Impératif présent
Impératif passé
| aie | étêté | 
| ayons | étêté | 
| ayez | étêté | 
 
			Infinitif
				Infinitif présent
				Infinitif passé
				 
			Participe
				Participe présent
				Participe passé