Conjugaison et définition du verbe FEIGNANTER
Conjugaison complète et définition du verbe feignanter
Liste des verbes en F
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : feignanter /fɛ.ɲɑ̃.te/ intransitif 1er groupe
Ne rien faire, se montrer feignant.
Indicatif
Présent
| je | feignante |
| tu | feignantes |
| il | feignante |
| nous | feignantons |
| vous | feignantez |
| ils | feignantent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | feignanté |
| tu | avais | feignanté |
| il | avait | feignanté |
| nous | avions | feignanté |
| vous | aviez | feignanté |
| ils | avaient | feignanté |
Futur simple
| je | feignanterai |
| tu | feignanteras |
| il | feignantera |
| nous | feignanterons |
| vous | feignanterez |
| ils | feignanteront |
Passé composé
| j' | ai | feignanté |
| tu | as | feignanté |
| il | a | feignanté |
| nous | avons | feignanté |
| vous | avez | feignanté |
| ils | ont | feignanté |
Passé simple
| je | feignantai |
| tu | feignantas |
| il | feignanta |
| nous | feignantâmes |
| vous | feignantâtes |
| ils | feignantèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | feignanté |
| tu | auras | feignanté |
| il | aura | feignanté |
| nous | aurons | feignanté |
| vous | aurez | feignanté |
| ils | auront | feignanté |
Imparfait
| je | feignantais |
| tu | feignantais |
| il | feignantait |
| nous | feignantions |
| vous | feignantiez |
| ils | feignantaient |
Passé antérieur
| j' | eus | feignanté |
| tu | eus | feignanté |
| il | eut | feignanté |
| nous | eûmes | feignanté |
| vous | eûtes | feignanté |
| ils | eurent | feignanté |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | feignanterais |
| tu | feignanterais |
| il | feignanterait |
| nous | feignanterions |
| vous | feignanteriez |
| ils | feignanteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | feignanté |
| tu | aurais | feignanté |
| il | aurait | feignanté |
| nous | aurions | feignanté |
| vous | auriez | feignanté |
| ils | auraient | feignanté |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | feignanté |
| tu | eusses | feignanté |
| il | eût | feignanté |
| nous | eussions | feignanté |
| vous | eussiez | feignanté |
| ils | eussent | feignanté |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | feignante |
| que | tu | feignantes |
| qu' | il | feignante |
| que | nous | feignantions |
| que | vous | feignantiez |
| qu' | ils | feignantent |
Subjonctif imparfait
| que | je | feignantasse |
| que | tu | feignantasses |
| qu' | il | feignantât |
| que | nous | feignantassions |
| que | vous | feignantassiez |
| qu' | ils | feignantassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | feignanté |
| que | tu | aies | feignanté |
| qu' | il | ait | feignanté |
| que | nous | ayons | feignanté |
| que | vous | ayez | feignanté |
| qu' | ils | aient | feignanté |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | feignanté |
| que | tu | eusses | feignanté |
| qu' | il | eût | feignanté |
| que | nous | eussions | feignanté |
| que | vous | eussiez | feignanté |
| qu' | ils | eussent | feignanté |
Impératif
Impératif présent
| feignante |
| feignantons |
| feignantez |
Impératif passé
| aie | feignanté |
| ayons | feignanté |
| ayez | feignanté |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé