Conjugaison et définition du verbe FOUAILLER
Conjugaison complète et définition du verbe fouailler
Liste des verbes en F
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : fouailler transitif 1er groupe
Frapper de coups de fouet répétés.
(Récemment) Fouiller les entrailles.
Indicatif
Présent
| je | fouaille |
| tu | fouailles |
| il | fouaille |
| nous | fouaillons |
| vous | fouaillez |
| ils | fouaillent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | fouaillé |
| tu | avais | fouaillé |
| il | avait | fouaillé |
| nous | avions | fouaillé |
| vous | aviez | fouaillé |
| ils | avaient | fouaillé |
Futur simple
| je | fouaillerai |
| tu | fouailleras |
| il | fouaillera |
| nous | fouaillerons |
| vous | fouaillerez |
| ils | fouailleront |
Passé composé
| j' | ai | fouaillé |
| tu | as | fouaillé |
| il | a | fouaillé |
| nous | avons | fouaillé |
| vous | avez | fouaillé |
| ils | ont | fouaillé |
Passé simple
| je | fouaillai |
| tu | fouaillas |
| il | fouailla |
| nous | fouaillâmes |
| vous | fouaillâtes |
| ils | fouaillèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | fouaillé |
| tu | auras | fouaillé |
| il | aura | fouaillé |
| nous | aurons | fouaillé |
| vous | aurez | fouaillé |
| ils | auront | fouaillé |
Imparfait
| je | fouaillais |
| tu | fouaillais |
| il | fouaillait |
| nous | fouaillions |
| vous | fouailliez |
| ils | fouaillaient |
Passé antérieur
| j' | eus | fouaillé |
| tu | eus | fouaillé |
| il | eut | fouaillé |
| nous | eûmes | fouaillé |
| vous | eûtes | fouaillé |
| ils | eurent | fouaillé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | fouaillerais |
| tu | fouaillerais |
| il | fouaillerait |
| nous | fouaillerions |
| vous | fouailleriez |
| ils | fouailleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | fouaillé |
| tu | aurais | fouaillé |
| il | aurait | fouaillé |
| nous | aurions | fouaillé |
| vous | auriez | fouaillé |
| ils | auraient | fouaillé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | fouaillé |
| tu | eusses | fouaillé |
| il | eût | fouaillé |
| nous | eussions | fouaillé |
| vous | eussiez | fouaillé |
| ils | eussent | fouaillé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | fouaille |
| que | tu | fouailles |
| qu' | il | fouaille |
| que | nous | fouaillions |
| que | vous | fouailliez |
| qu' | ils | fouaillent |
Subjonctif imparfait
| que | je | fouaillasse |
| que | tu | fouaillasses |
| qu' | il | fouaillât |
| que | nous | fouaillassions |
| que | vous | fouaillassiez |
| qu' | ils | fouaillassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | fouaillé |
| que | tu | aies | fouaillé |
| qu' | il | ait | fouaillé |
| que | nous | ayons | fouaillé |
| que | vous | ayez | fouaillé |
| qu' | ils | aient | fouaillé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | fouaillé |
| que | tu | eusses | fouaillé |
| qu' | il | eût | fouaillé |
| que | nous | eussions | fouaillé |
| que | vous | eussiez | fouaillé |
| qu' | ils | eussent | fouaillé |
Impératif
Impératif présent
| fouaille |
| fouaillons |
| fouaillez |
Impératif passé
| aie | fouaillé |
| ayons | fouaillé |
| ayez | fouaillé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé