Conjugaison et définition du verbe FOURMILLER
Conjugaison complète et définition du verbe fourmiller
Liste des verbes en F
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : fourmiller intransitif 1er groupe
Remuer, s’agiter en grand nombre, à la façon des fourmis.
(Par extension) Être réunies en un très grand nombre, en parlant des choses.
Abonder en.
Être affecté d’un picotement comme si l’on sentait courir des fourmis sous la peau.
Indicatif
Présent
| je | fourmille |
| tu | fourmilles |
| il | fourmille |
| nous | fourmillons |
| vous | fourmillez |
| ils | fourmillent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | fourmillé |
| tu | avais | fourmillé |
| il | avait | fourmillé |
| nous | avions | fourmillé |
| vous | aviez | fourmillé |
| ils | avaient | fourmillé |
Futur simple
| je | fourmillerai |
| tu | fourmilleras |
| il | fourmillera |
| nous | fourmillerons |
| vous | fourmillerez |
| ils | fourmilleront |
Passé composé
| j' | ai | fourmillé |
| tu | as | fourmillé |
| il | a | fourmillé |
| nous | avons | fourmillé |
| vous | avez | fourmillé |
| ils | ont | fourmillé |
Passé simple
| je | fourmillai |
| tu | fourmillas |
| il | fourmilla |
| nous | fourmillâmes |
| vous | fourmillâtes |
| ils | fourmillèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | fourmillé |
| tu | auras | fourmillé |
| il | aura | fourmillé |
| nous | aurons | fourmillé |
| vous | aurez | fourmillé |
| ils | auront | fourmillé |
Imparfait
| je | fourmillais |
| tu | fourmillais |
| il | fourmillait |
| nous | fourmillions |
| vous | fourmilliez |
| ils | fourmillaient |
Passé antérieur
| j' | eus | fourmillé |
| tu | eus | fourmillé |
| il | eut | fourmillé |
| nous | eûmes | fourmillé |
| vous | eûtes | fourmillé |
| ils | eurent | fourmillé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | fourmillerais |
| tu | fourmillerais |
| il | fourmillerait |
| nous | fourmillerions |
| vous | fourmilleriez |
| ils | fourmilleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | fourmillé |
| tu | aurais | fourmillé |
| il | aurait | fourmillé |
| nous | aurions | fourmillé |
| vous | auriez | fourmillé |
| ils | auraient | fourmillé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | fourmillé |
| tu | eusses | fourmillé |
| il | eût | fourmillé |
| nous | eussions | fourmillé |
| vous | eussiez | fourmillé |
| ils | eussent | fourmillé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | fourmille |
| que | tu | fourmilles |
| qu' | il | fourmille |
| que | nous | fourmillions |
| que | vous | fourmilliez |
| qu' | ils | fourmillent |
Subjonctif imparfait
| que | je | fourmillasse |
| que | tu | fourmillasses |
| qu' | il | fourmillât |
| que | nous | fourmillassions |
| que | vous | fourmillassiez |
| qu' | ils | fourmillassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | fourmillé |
| que | tu | aies | fourmillé |
| qu' | il | ait | fourmillé |
| que | nous | ayons | fourmillé |
| que | vous | ayez | fourmillé |
| qu' | ils | aient | fourmillé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | fourmillé |
| que | tu | eusses | fourmillé |
| qu' | il | eût | fourmillé |
| que | nous | eussions | fourmillé |
| que | vous | eussiez | fourmillé |
| qu' | ils | eussent | fourmillé |
Impératif
Impératif présent
| fourmille |
| fourmillons |
| fourmillez |
Impératif passé
| aie | fourmillé |
| ayons | fourmillé |
| ayez | fourmillé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé