Conjugaison et définition du verbe GRONDER
Conjugaison complète et définition du verbe gronder
Liste des verbes en G
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : gronder /ɡʁɔ̃.de/ transitif 1er groupe
Réprimander un enfant ou un employé.
gronder /ɡʁɔ̃.de/ intransitif 1er groupe
Faire entendre un bruit sourd, en parlant des animaux, du tonnerre ou du vent.
Vieilli : (Par analogie) Murmurer, se plaindre.
Indicatif
Présent
| je | gronde |
| tu | grondes |
| il | gronde |
| nous | grondons |
| vous | grondez |
| ils | grondent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | grondé |
| tu | avais | grondé |
| il | avait | grondé |
| nous | avions | grondé |
| vous | aviez | grondé |
| ils | avaient | grondé |
Futur simple
| je | gronderai |
| tu | gronderas |
| il | grondera |
| nous | gronderons |
| vous | gronderez |
| ils | gronderont |
Passé composé
| j' | ai | grondé |
| tu | as | grondé |
| il | a | grondé |
| nous | avons | grondé |
| vous | avez | grondé |
| ils | ont | grondé |
Passé simple
| je | grondai |
| tu | grondas |
| il | gronda |
| nous | grondâmes |
| vous | grondâtes |
| ils | grondèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | grondé |
| tu | auras | grondé |
| il | aura | grondé |
| nous | aurons | grondé |
| vous | aurez | grondé |
| ils | auront | grondé |
Imparfait
| je | grondais |
| tu | grondais |
| il | grondait |
| nous | grondions |
| vous | grondiez |
| ils | grondaient |
Passé antérieur
| j' | eus | grondé |
| tu | eus | grondé |
| il | eut | grondé |
| nous | eûmes | grondé |
| vous | eûtes | grondé |
| ils | eurent | grondé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | gronderais |
| tu | gronderais |
| il | gronderait |
| nous | gronderions |
| vous | gronderiez |
| ils | gronderaient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | grondé |
| tu | aurais | grondé |
| il | aurait | grondé |
| nous | aurions | grondé |
| vous | auriez | grondé |
| ils | auraient | grondé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | grondé |
| tu | eusses | grondé |
| il | eût | grondé |
| nous | eussions | grondé |
| vous | eussiez | grondé |
| ils | eussent | grondé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | gronde |
| que | tu | grondes |
| qu' | il | gronde |
| que | nous | grondions |
| que | vous | grondiez |
| qu' | ils | grondent |
Subjonctif imparfait
| que | je | grondasse |
| que | tu | grondasses |
| qu' | il | grondât |
| que | nous | grondassions |
| que | vous | grondassiez |
| qu' | ils | grondassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | grondé |
| que | tu | aies | grondé |
| qu' | il | ait | grondé |
| que | nous | ayons | grondé |
| que | vous | ayez | grondé |
| qu' | ils | aient | grondé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | grondé |
| que | tu | eusses | grondé |
| qu' | il | eût | grondé |
| que | nous | eussions | grondé |
| que | vous | eussiez | grondé |
| qu' | ils | eussent | grondé |
Impératif
Impératif présent
Impératif passé
| aie | grondé |
| ayons | grondé |
| ayez | grondé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé