Conjugaison et définition du verbe INCANTER
Conjugaison complète et définition du verbe incanter
Liste des verbes en I
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : incanter 1er groupe transitif /ε̃kɑ̃te/
Littérature : Enchanter au moyen d'incantations.
Pour une personne, être sous le coup d'une incantation.
Indicatif
Présent
| j' | incante |
| tu | incantes |
| il | incante |
| nous | incantons |
| vous | incantez |
| ils | incantent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | incanté |
| tu | avais | incanté |
| il | avait | incanté |
| nous | avions | incanté |
| vous | aviez | incanté |
| ils | avaient | incanté |
Futur simple
| j' | incanterai |
| tu | incanteras |
| il | incantera |
| nous | incanterons |
| vous | incanterez |
| ils | incanteront |
Passé composé
| j' | ai | incanté |
| tu | as | incanté |
| il | a | incanté |
| nous | avons | incanté |
| vous | avez | incanté |
| ils | ont | incanté |
Passé simple
| j' | incantai |
| tu | incantas |
| il | incanta |
| nous | incantâmes |
| vous | incantâtes |
| ils | incantèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | incanté |
| tu | auras | incanté |
| il | aura | incanté |
| nous | aurons | incanté |
| vous | aurez | incanté |
| ils | auront | incanté |
Imparfait
| j' | incantais |
| tu | incantais |
| il | incantait |
| nous | incantions |
| vous | incantiez |
| ils | incantaient |
Passé antérieur
| j' | eus | incanté |
| tu | eus | incanté |
| il | eut | incanté |
| nous | eûmes | incanté |
| vous | eûtes | incanté |
| ils | eurent | incanté |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| j' | incanterais |
| tu | incanterais |
| il | incanterait |
| nous | incanterions |
| vous | incanteriez |
| ils | incanteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | incanté |
| tu | aurais | incanté |
| il | aurait | incanté |
| nous | aurions | incanté |
| vous | auriez | incanté |
| ils | auraient | incanté |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | incanté |
| tu | eusses | incanté |
| il | eût | incanté |
| nous | eussions | incanté |
| vous | eussiez | incanté |
| ils | eussent | incanté |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | j' | incante |
| que | tu | incantes |
| qu' | il | incante |
| que | nous | incantions |
| que | vous | incantiez |
| qu' | ils | incantent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | incantasse |
| que | tu | incantasses |
| qu' | il | incantât |
| que | nous | incantassions |
| que | vous | incantassiez |
| qu' | ils | incantassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | incanté |
| que | tu | aies | incanté |
| qu' | il | ait | incanté |
| que | nous | ayons | incanté |
| que | vous | ayez | incanté |
| qu' | ils | aient | incanté |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | incanté |
| que | tu | eusses | incanté |
| qu' | il | eût | incanté |
| que | nous | eussions | incanté |
| que | vous | eussiez | incanté |
| qu' | ils | eussent | incanté |
Impératif
Impératif présent
Impératif passé
| aie | incanté |
| ayons | incanté |
| ayez | incanté |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé