Conjugaison et définition du verbe INCRIMINER
Conjugaison complète et définition du verbe incriminer
Liste des verbes en I
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : incriminer transitif 1er groupe
Vieilli : Accuser quelqu’un de crime, imputer une chose à crime.
(Plus précisément) Jurisprudence : Suspecter, mettre en cause.
(Juridiquement) (Plus rare) Donner valeur d'un crime à un comportement qui n'en était pas un, par une loi ou un décret.
Indicatif
Présent
| j' | incrimine |
| tu | incrimines |
| il | incrimine |
| nous | incriminons |
| vous | incriminez |
| ils | incriminent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | incriminé |
| tu | avais | incriminé |
| il | avait | incriminé |
| nous | avions | incriminé |
| vous | aviez | incriminé |
| ils | avaient | incriminé |
Futur simple
| j' | incriminerai |
| tu | incrimineras |
| il | incriminera |
| nous | incriminerons |
| vous | incriminerez |
| ils | incrimineront |
Passé composé
| j' | ai | incriminé |
| tu | as | incriminé |
| il | a | incriminé |
| nous | avons | incriminé |
| vous | avez | incriminé |
| ils | ont | incriminé |
Passé simple
| j' | incriminai |
| tu | incriminas |
| il | incrimina |
| nous | incriminâmes |
| vous | incriminâtes |
| ils | incriminèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | incriminé |
| tu | auras | incriminé |
| il | aura | incriminé |
| nous | aurons | incriminé |
| vous | aurez | incriminé |
| ils | auront | incriminé |
Imparfait
| j' | incriminais |
| tu | incriminais |
| il | incriminait |
| nous | incriminions |
| vous | incriminiez |
| ils | incriminaient |
Passé antérieur
| j' | eus | incriminé |
| tu | eus | incriminé |
| il | eut | incriminé |
| nous | eûmes | incriminé |
| vous | eûtes | incriminé |
| ils | eurent | incriminé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| j' | incriminerais |
| tu | incriminerais |
| il | incriminerait |
| nous | incriminerions |
| vous | incrimineriez |
| ils | incrimineraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | incriminé |
| tu | aurais | incriminé |
| il | aurait | incriminé |
| nous | aurions | incriminé |
| vous | auriez | incriminé |
| ils | auraient | incriminé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | incriminé |
| tu | eusses | incriminé |
| il | eût | incriminé |
| nous | eussions | incriminé |
| vous | eussiez | incriminé |
| ils | eussent | incriminé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | j' | incrimine |
| que | tu | incrimines |
| qu' | il | incrimine |
| que | nous | incriminions |
| que | vous | incriminiez |
| qu' | ils | incriminent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | incriminasse |
| que | tu | incriminasses |
| qu' | il | incriminât |
| que | nous | incriminassions |
| que | vous | incriminassiez |
| qu' | ils | incriminassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | incriminé |
| que | tu | aies | incriminé |
| qu' | il | ait | incriminé |
| que | nous | ayons | incriminé |
| que | vous | ayez | incriminé |
| qu' | ils | aient | incriminé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | incriminé |
| que | tu | eusses | incriminé |
| qu' | il | eût | incriminé |
| que | nous | eussions | incriminé |
| que | vous | eussiez | incriminé |
| qu' | ils | eussent | incriminé |
Impératif
Impératif présent
| incrimine |
| incriminons |
| incriminez |
Impératif passé
| aie | incriminé |
| ayons | incriminé |
| ayez | incriminé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé