Conjugaison et définition du verbe INTRIGUER
Conjugaison complète et définition du verbe intriguer
Liste des verbes en I
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : intriguer /ɛ̃t.ʁi.ɡe/ transitif 1er groupe
Embarrasser, en donnant à penser.
Indicatif
Présent
| j' | intrigue |
| tu | intrigues |
| il | intrigue |
| nous | intriguons |
| vous | intriguez |
| ils | intriguent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | intrigué |
| tu | avais | intrigué |
| il | avait | intrigué |
| nous | avions | intrigué |
| vous | aviez | intrigué |
| ils | avaient | intrigué |
Futur simple
| j' | intriguerai |
| tu | intrigueras |
| il | intriguera |
| nous | intriguerons |
| vous | intriguerez |
| ils | intrigueront |
Passé composé
| j' | ai | intrigué |
| tu | as | intrigué |
| il | a | intrigué |
| nous | avons | intrigué |
| vous | avez | intrigué |
| ils | ont | intrigué |
Passé simple
| j' | intriguai |
| tu | intriguas |
| il | intrigua |
| nous | intriguâmes |
| vous | intriguâtes |
| ils | intriguèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | intrigué |
| tu | auras | intrigué |
| il | aura | intrigué |
| nous | aurons | intrigué |
| vous | aurez | intrigué |
| ils | auront | intrigué |
Imparfait
| j' | intriguais |
| tu | intriguais |
| il | intriguait |
| nous | intriguions |
| vous | intriguiez |
| ils | intriguaient |
Passé antérieur
| j' | eus | intrigué |
| tu | eus | intrigué |
| il | eut | intrigué |
| nous | eûmes | intrigué |
| vous | eûtes | intrigué |
| ils | eurent | intrigué |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| j' | intriguerais |
| tu | intriguerais |
| il | intriguerait |
| nous | intriguerions |
| vous | intrigueriez |
| ils | intrigueraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | intrigué |
| tu | aurais | intrigué |
| il | aurait | intrigué |
| nous | aurions | intrigué |
| vous | auriez | intrigué |
| ils | auraient | intrigué |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | intrigué |
| tu | eusses | intrigué |
| il | eût | intrigué |
| nous | eussions | intrigué |
| vous | eussiez | intrigué |
| ils | eussent | intrigué |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | j' | intrigue |
| que | tu | intrigues |
| qu' | il | intrigue |
| que | nous | intriguions |
| que | vous | intriguiez |
| qu' | ils | intriguent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | intriguasse |
| que | tu | intriguasses |
| qu' | il | intriguât |
| que | nous | intriguassions |
| que | vous | intriguassiez |
| qu' | ils | intriguassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | intrigué |
| que | tu | aies | intrigué |
| qu' | il | ait | intrigué |
| que | nous | ayons | intrigué |
| que | vous | ayez | intrigué |
| qu' | ils | aient | intrigué |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | intrigué |
| que | tu | eusses | intrigué |
| qu' | il | eût | intrigué |
| que | nous | eussions | intrigué |
| que | vous | eussiez | intrigué |
| qu' | ils | eussent | intrigué |
Impératif
Impératif présent
| intrigue |
| intriguons |
| intriguez |
Impératif passé
| aie | intrigué |
| ayons | intrigué |
| ayez | intrigué |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé