Conjugaison et définition du verbe IRRITER
Conjugaison complète et définition du verbe irriter
Liste des verbes en I
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : irriter transitif 1er groupe
Mettre en colère.
Au figuré, augmenter, exciter, rendre plus fort, plus violent.
Médecine : Qui détermine de la douleur, de la chaleur et de la tension dans un organe, dans un tissu quelconque.
, en parlant d’une Simple excitation des membranes, nerfs, etc.
Indicatif
Présent
| j' | irrite |
| tu | irrites |
| il | irrite |
| nous | irritons |
| vous | irritez |
| ils | irritent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | irrité |
| tu | avais | irrité |
| il | avait | irrité |
| nous | avions | irrité |
| vous | aviez | irrité |
| ils | avaient | irrité |
Futur simple
| j' | irriterai |
| tu | irriteras |
| il | irritera |
| nous | irriterons |
| vous | irriterez |
| ils | irriteront |
Passé composé
| j' | ai | irrité |
| tu | as | irrité |
| il | a | irrité |
| nous | avons | irrité |
| vous | avez | irrité |
| ils | ont | irrité |
Passé simple
| j' | irritai |
| tu | irritas |
| il | irrita |
| nous | irritâmes |
| vous | irritâtes |
| ils | irritèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | irrité |
| tu | auras | irrité |
| il | aura | irrité |
| nous | aurons | irrité |
| vous | aurez | irrité |
| ils | auront | irrité |
Imparfait
| j' | irritais |
| tu | irritais |
| il | irritait |
| nous | irritions |
| vous | irritiez |
| ils | irritaient |
Passé antérieur
| j' | eus | irrité |
| tu | eus | irrité |
| il | eut | irrité |
| nous | eûmes | irrité |
| vous | eûtes | irrité |
| ils | eurent | irrité |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| j' | irriterais |
| tu | irriterais |
| il | irriterait |
| nous | irriterions |
| vous | irriteriez |
| ils | irriteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | irrité |
| tu | aurais | irrité |
| il | aurait | irrité |
| nous | aurions | irrité |
| vous | auriez | irrité |
| ils | auraient | irrité |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | irrité |
| tu | eusses | irrité |
| il | eût | irrité |
| nous | eussions | irrité |
| vous | eussiez | irrité |
| ils | eussent | irrité |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | j' | irrite |
| que | tu | irrites |
| qu' | il | irrite |
| que | nous | irritions |
| que | vous | irritiez |
| qu' | ils | irritent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | irritasse |
| que | tu | irritasses |
| qu' | il | irritât |
| que | nous | irritassions |
| que | vous | irritassiez |
| qu' | ils | irritassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | irrité |
| que | tu | aies | irrité |
| qu' | il | ait | irrité |
| que | nous | ayons | irrité |
| que | vous | ayez | irrité |
| qu' | ils | aient | irrité |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | irrité |
| que | tu | eusses | irrité |
| qu' | il | eût | irrité |
| que | nous | eussions | irrité |
| que | vous | eussiez | irrité |
| qu' | ils | eussent | irrité |
Impératif
Impératif présent
Impératif passé
| aie | irrité |
| ayons | irrité |
| ayez | irrité |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé