Conjugaison et définition du verbe MARCHANDAILLER
Conjugaison complète et définition du verbe marchandailler
Liste des verbes en M
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : marchandailler /maʀʃɑ̃dje/ 1er groupe
Marchander sans fin des objets de peu de valeur pour en tirer un rabais minime.
Indicatif
Présent
| je | marchandaille |
| tu | marchandailles |
| il | marchandaille |
| nous | marchandaillons |
| vous | marchandaillez |
| ils | marchandaillent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | marchandaillé |
| tu | avais | marchandaillé |
| il | avait | marchandaillé |
| nous | avions | marchandaillé |
| vous | aviez | marchandaillé |
| ils | avaient | marchandaillé |
Futur simple
| je | marchandaillerai |
| tu | marchandailleras |
| il | marchandaillera |
| nous | marchandaillerons |
| vous | marchandaillerez |
| ils | marchandailleront |
Passé composé
| j' | ai | marchandaillé |
| tu | as | marchandaillé |
| il | a | marchandaillé |
| nous | avons | marchandaillé |
| vous | avez | marchandaillé |
| ils | ont | marchandaillé |
Passé simple
| je | marchandaillai |
| tu | marchandaillas |
| il | marchandailla |
| nous | marchandaillâmes |
| vous | marchandaillâtes |
| ils | marchandaillèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | marchandaillé |
| tu | auras | marchandaillé |
| il | aura | marchandaillé |
| nous | aurons | marchandaillé |
| vous | aurez | marchandaillé |
| ils | auront | marchandaillé |
Imparfait
| je | marchandaillais |
| tu | marchandaillais |
| il | marchandaillait |
| nous | marchandaillions |
| vous | marchandailliez |
| ils | marchandaillaient |
Passé antérieur
| j' | eus | marchandaillé |
| tu | eus | marchandaillé |
| il | eut | marchandaillé |
| nous | eûmes | marchandaillé |
| vous | eûtes | marchandaillé |
| ils | eurent | marchandaillé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | marchandaillerais |
| tu | marchandaillerais |
| il | marchandaillerait |
| nous | marchandaillerions |
| vous | marchandailleriez |
| ils | marchandailleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | marchandaillé |
| tu | aurais | marchandaillé |
| il | aurait | marchandaillé |
| nous | aurions | marchandaillé |
| vous | auriez | marchandaillé |
| ils | auraient | marchandaillé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | marchandaillé |
| tu | eusses | marchandaillé |
| il | eût | marchandaillé |
| nous | eussions | marchandaillé |
| vous | eussiez | marchandaillé |
| ils | eussent | marchandaillé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | marchandaille |
| que | tu | marchandailles |
| qu' | il | marchandaille |
| que | nous | marchandaillions |
| que | vous | marchandailliez |
| qu' | ils | marchandaillent |
Subjonctif imparfait
| que | je | marchandaillasse |
| que | tu | marchandaillasses |
| qu' | il | marchandaillât |
| que | nous | marchandaillassions |
| que | vous | marchandaillassiez |
| qu' | ils | marchandaillassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | marchandaillé |
| que | tu | aies | marchandaillé |
| qu' | il | ait | marchandaillé |
| que | nous | ayons | marchandaillé |
| que | vous | ayez | marchandaillé |
| qu' | ils | aient | marchandaillé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | marchandaillé |
| que | tu | eusses | marchandaillé |
| qu' | il | eût | marchandaillé |
| que | nous | eussions | marchandaillé |
| que | vous | eussiez | marchandaillé |
| qu' | ils | eussent | marchandaillé |
Impératif
Impératif présent
| marchandaille |
| marchandaillons |
| marchandaillez |
Impératif passé
| aie | marchandaillé |
| ayons | marchandaillé |
| ayez | marchandaillé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé
| marchandaillé |
| ayant | marchandaillé |