Conjugaison et définition du verbe RACCOUTRER
Conjugaison complète et définition du verbe raccoutrer
Liste des verbes en R
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : raccoutrer /ʁa.ku.tʁe/ transitif 1er groupe
Remettre en état.
Arts : Reprendre, relever, à l’aide d’une aiguille ou d’un crochet spécial, des mailles qui ont glissé dans le tricotage à la machine.
Indicatif
Présent
| je | raccoutre |
| tu | raccoutres |
| il | raccoutre |
| nous | raccoutrons |
| vous | raccoutrez |
| ils | raccoutrent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | raccoutré |
| tu | avais | raccoutré |
| il | avait | raccoutré |
| nous | avions | raccoutré |
| vous | aviez | raccoutré |
| ils | avaient | raccoutré |
Futur simple
| je | raccoutrerai |
| tu | raccoutreras |
| il | raccoutrera |
| nous | raccoutrerons |
| vous | raccoutrerez |
| ils | raccoutreront |
Passé composé
| j' | ai | raccoutré |
| tu | as | raccoutré |
| il | a | raccoutré |
| nous | avons | raccoutré |
| vous | avez | raccoutré |
| ils | ont | raccoutré |
Passé simple
| je | raccoutrai |
| tu | raccoutras |
| il | raccoutra |
| nous | raccoutrâmes |
| vous | raccoutrâtes |
| ils | raccoutrèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | raccoutré |
| tu | auras | raccoutré |
| il | aura | raccoutré |
| nous | aurons | raccoutré |
| vous | aurez | raccoutré |
| ils | auront | raccoutré |
Imparfait
| je | raccoutrais |
| tu | raccoutrais |
| il | raccoutrait |
| nous | raccoutrions |
| vous | raccoutriez |
| ils | raccoutraient |
Passé antérieur
| j' | eus | raccoutré |
| tu | eus | raccoutré |
| il | eut | raccoutré |
| nous | eûmes | raccoutré |
| vous | eûtes | raccoutré |
| ils | eurent | raccoutré |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | raccoutrerais |
| tu | raccoutrerais |
| il | raccoutrerait |
| nous | raccoutrerions |
| vous | raccoutreriez |
| ils | raccoutreraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | raccoutré |
| tu | aurais | raccoutré |
| il | aurait | raccoutré |
| nous | aurions | raccoutré |
| vous | auriez | raccoutré |
| ils | auraient | raccoutré |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | raccoutré |
| tu | eusses | raccoutré |
| il | eût | raccoutré |
| nous | eussions | raccoutré |
| vous | eussiez | raccoutré |
| ils | eussent | raccoutré |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | raccoutre |
| que | tu | raccoutres |
| qu' | il | raccoutre |
| que | nous | raccoutrions |
| que | vous | raccoutriez |
| qu' | ils | raccoutrent |
Subjonctif imparfait
| que | je | raccoutrasse |
| que | tu | raccoutrasses |
| qu' | il | raccoutrât |
| que | nous | raccoutrassions |
| que | vous | raccoutrassiez |
| qu' | ils | raccoutrassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | raccoutré |
| que | tu | aies | raccoutré |
| qu' | il | ait | raccoutré |
| que | nous | ayons | raccoutré |
| que | vous | ayez | raccoutré |
| qu' | ils | aient | raccoutré |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | raccoutré |
| que | tu | eusses | raccoutré |
| qu' | il | eût | raccoutré |
| que | nous | eussions | raccoutré |
| que | vous | eussiez | raccoutré |
| qu' | ils | eussent | raccoutré |
Impératif
Impératif présent
| raccoutre |
| raccoutrons |
| raccoutrez |
Impératif passé
| aie | raccoutré |
| ayons | raccoutré |
| ayez | raccoutré |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé