Conjugaison et définition du verbe RACCOUTUMER
			
		
Conjugaison complète et définition du verbe raccoutumer
		
		Liste des verbes en R
		
	
		Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : raccoutumer /ʁa.ku.ty.me/ transitif 1er groupe
Accoutumer de nouveau, redonner une habitude.
			Indicatif
				Présent
| je | raccoutume | 
| tu | raccoutumes | 
| il | raccoutume | 
| nous | raccoutumons | 
| vous | raccoutumez | 
| ils | raccoutument | 
Plus-que-parfait
| j' | avais | raccoutumé | 
| tu | avais | raccoutumé | 
| il | avait | raccoutumé | 
| nous | avions | raccoutumé | 
| vous | aviez | raccoutumé | 
| ils | avaient | raccoutumé | 
Futur simple
| je | raccoutumerai | 
| tu | raccoutumeras | 
| il | raccoutumera | 
| nous | raccoutumerons | 
| vous | raccoutumerez | 
| ils | raccoutumeront | 
Passé composé
| j' | ai | raccoutumé | 
| tu | as | raccoutumé | 
| il | a | raccoutumé | 
| nous | avons | raccoutumé | 
| vous | avez | raccoutumé | 
| ils | ont | raccoutumé | 
Passé simple
| je | raccoutumai | 
| tu | raccoutumas | 
| il | raccoutuma | 
| nous | raccoutumâmes | 
| vous | raccoutumâtes | 
| ils | raccoutumèrent | 
Futur antérieur
| j' | aurai | raccoutumé | 
| tu | auras | raccoutumé | 
| il | aura | raccoutumé | 
| nous | aurons | raccoutumé | 
| vous | aurez | raccoutumé | 
| ils | auront | raccoutumé | 
Imparfait
| je | raccoutumais | 
| tu | raccoutumais | 
| il | raccoutumait | 
| nous | raccoutumions | 
| vous | raccoutumiez | 
| ils | raccoutumaient | 
Passé antérieur
| j' | eus | raccoutumé | 
| tu | eus | raccoutumé | 
| il | eut | raccoutumé | 
| nous | eûmes | raccoutumé | 
| vous | eûtes | raccoutumé | 
| ils | eurent | raccoutumé | 
Annonce
	
 
			Conditionnel
				Conditionnel présent
| je | raccoutumerais | 
| tu | raccoutumerais | 
| il | raccoutumerait | 
| nous | raccoutumerions | 
| vous | raccoutumeriez | 
| ils | raccoutumeraient | 
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | raccoutumé | 
| tu | aurais | raccoutumé | 
| il | aurait | raccoutumé | 
| nous | aurions | raccoutumé | 
| vous | auriez | raccoutumé | 
| ils | auraient | raccoutumé | 
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | raccoutumé | 
| tu | eusses | raccoutumé | 
| il | eût | raccoutumé | 
| nous | eussions | raccoutumé | 
| vous | eussiez | raccoutumé | 
| ils | eussent | raccoutumé | 
 
			Subjonctif
				Subjonctif présent
| que | je | raccoutume | 
| que | tu | raccoutumes | 
| qu' | il | raccoutume | 
| que | nous | raccoutumions | 
| que | vous | raccoutumiez | 
| qu' | ils | raccoutument | 
Subjonctif imparfait
| que | je | raccoutumasse | 
| que | tu | raccoutumasses | 
| qu' | il | raccoutumât | 
| que | nous | raccoutumassions | 
| que | vous | raccoutumassiez | 
| qu' | ils | raccoutumassent | 
Subjonctif passé
| que | j' | aie | raccoutumé | 
| que | tu | aies | raccoutumé | 
| qu' | il | ait | raccoutumé | 
| que | nous | ayons | raccoutumé | 
| que | vous | ayez | raccoutumé | 
| qu' | ils | aient | raccoutumé | 
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | raccoutumé | 
| que | tu | eusses | raccoutumé | 
| qu' | il | eût | raccoutumé | 
| que | nous | eussions | raccoutumé | 
| que | vous | eussiez | raccoutumé | 
| qu' | ils | eussent | raccoutumé | 
 
				
	
				
			Impératif
				Impératif présent
| raccoutume | 
| raccoutumons | 
| raccoutumez | 
Impératif passé
| aie | raccoutumé | 
| ayons | raccoutumé | 
| ayez | raccoutumé | 
 
			Infinitif
				Infinitif présent
				Infinitif passé
				 
			Participe
				Participe présent
				Participe passé
| raccoutumé | 
| ayant | raccoutumé |