Conjugaison et définition du verbe RÉACCOUTUMER
Conjugaison complète et définition du verbe réaccoutumer
Liste des verbes en R
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : réaccoutumer /ʁe.a.ku.ty.me/ transitif 1er groupe
Accoutumer à nouveau.
Indicatif
Présent
| je | réaccoutume |
| tu | réaccoutumes |
| il | réaccoutume |
| nous | réaccoutumons |
| vous | réaccoutumez |
| ils | réaccoutument |
Plus-que-parfait
| j' | avais | réaccoutumé |
| tu | avais | réaccoutumé |
| il | avait | réaccoutumé |
| nous | avions | réaccoutumé |
| vous | aviez | réaccoutumé |
| ils | avaient | réaccoutumé |
Futur simple
| je | réaccoutumerai |
| tu | réaccoutumeras |
| il | réaccoutumera |
| nous | réaccoutumerons |
| vous | réaccoutumerez |
| ils | réaccoutumeront |
Passé composé
| j' | ai | réaccoutumé |
| tu | as | réaccoutumé |
| il | a | réaccoutumé |
| nous | avons | réaccoutumé |
| vous | avez | réaccoutumé |
| ils | ont | réaccoutumé |
Passé simple
| je | réaccoutumai |
| tu | réaccoutumas |
| il | réaccoutuma |
| nous | réaccoutumâmes |
| vous | réaccoutumâtes |
| ils | réaccoutumèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | réaccoutumé |
| tu | auras | réaccoutumé |
| il | aura | réaccoutumé |
| nous | aurons | réaccoutumé |
| vous | aurez | réaccoutumé |
| ils | auront | réaccoutumé |
Imparfait
| je | réaccoutumais |
| tu | réaccoutumais |
| il | réaccoutumait |
| nous | réaccoutumions |
| vous | réaccoutumiez |
| ils | réaccoutumaient |
Passé antérieur
| j' | eus | réaccoutumé |
| tu | eus | réaccoutumé |
| il | eut | réaccoutumé |
| nous | eûmes | réaccoutumé |
| vous | eûtes | réaccoutumé |
| ils | eurent | réaccoutumé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | réaccoutumerais |
| tu | réaccoutumerais |
| il | réaccoutumerait |
| nous | réaccoutumerions |
| vous | réaccoutumeriez |
| ils | réaccoutumeraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | réaccoutumé |
| tu | aurais | réaccoutumé |
| il | aurait | réaccoutumé |
| nous | aurions | réaccoutumé |
| vous | auriez | réaccoutumé |
| ils | auraient | réaccoutumé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | réaccoutumé |
| tu | eusses | réaccoutumé |
| il | eût | réaccoutumé |
| nous | eussions | réaccoutumé |
| vous | eussiez | réaccoutumé |
| ils | eussent | réaccoutumé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | réaccoutume |
| que | tu | réaccoutumes |
| qu' | il | réaccoutume |
| que | nous | réaccoutumions |
| que | vous | réaccoutumiez |
| qu' | ils | réaccoutument |
Subjonctif imparfait
| que | je | réaccoutumasse |
| que | tu | réaccoutumasses |
| qu' | il | réaccoutumât |
| que | nous | réaccoutumassions |
| que | vous | réaccoutumassiez |
| qu' | ils | réaccoutumassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | réaccoutumé |
| que | tu | aies | réaccoutumé |
| qu' | il | ait | réaccoutumé |
| que | nous | ayons | réaccoutumé |
| que | vous | ayez | réaccoutumé |
| qu' | ils | aient | réaccoutumé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | réaccoutumé |
| que | tu | eusses | réaccoutumé |
| qu' | il | eût | réaccoutumé |
| que | nous | eussions | réaccoutumé |
| que | vous | eussiez | réaccoutumé |
| qu' | ils | eussent | réaccoutumé |
Impératif
Impératif présent
| réaccoutume |
| réaccoutumons |
| réaccoutumez |
Impératif passé
| aie | réaccoutumé |
| ayons | réaccoutumé |
| ayez | réaccoutumé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé
| réaccoutumé |
| ayant | réaccoutumé |