Conjugaison et définition du verbe SUPPÉDITER
Conjugaison complète et définition du verbe suppéditer
Liste des verbes en S
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : suppéditer /sy.pe.di.te/ transitif 1er groupe
Désuet : Vaincre, fouler aux pieds.
Indicatif
Présent
| je | suppédite |
| tu | suppédites |
| il | suppédite |
| nous | suppéditons |
| vous | suppéditez |
| ils | suppéditent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | suppédité |
| tu | avais | suppédité |
| il | avait | suppédité |
| nous | avions | suppédité |
| vous | aviez | suppédité |
| ils | avaient | suppédité |
Futur simple
| je | suppéditerai |
| tu | suppéditeras |
| il | suppéditera |
| nous | suppéditerons |
| vous | suppéditerez |
| ils | suppéditeront |
Passé composé
| j' | ai | suppédité |
| tu | as | suppédité |
| il | a | suppédité |
| nous | avons | suppédité |
| vous | avez | suppédité |
| ils | ont | suppédité |
Passé simple
| je | suppéditai |
| tu | suppéditas |
| il | suppédita |
| nous | suppéditâmes |
| vous | suppéditâtes |
| ils | suppéditèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | suppédité |
| tu | auras | suppédité |
| il | aura | suppédité |
| nous | aurons | suppédité |
| vous | aurez | suppédité |
| ils | auront | suppédité |
Imparfait
| je | suppéditais |
| tu | suppéditais |
| il | suppéditait |
| nous | suppéditions |
| vous | suppéditiez |
| ils | suppéditaient |
Passé antérieur
| j' | eus | suppédité |
| tu | eus | suppédité |
| il | eut | suppédité |
| nous | eûmes | suppédité |
| vous | eûtes | suppédité |
| ils | eurent | suppédité |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | suppéditerais |
| tu | suppéditerais |
| il | suppéditerait |
| nous | suppéditerions |
| vous | suppéditeriez |
| ils | suppéditeraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | suppédité |
| tu | aurais | suppédité |
| il | aurait | suppédité |
| nous | aurions | suppédité |
| vous | auriez | suppédité |
| ils | auraient | suppédité |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | suppédité |
| tu | eusses | suppédité |
| il | eût | suppédité |
| nous | eussions | suppédité |
| vous | eussiez | suppédité |
| ils | eussent | suppédité |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | suppédite |
| que | tu | suppédites |
| qu' | il | suppédite |
| que | nous | suppéditions |
| que | vous | suppéditiez |
| qu' | ils | suppéditent |
Subjonctif imparfait
| que | je | suppéditasse |
| que | tu | suppéditasses |
| qu' | il | suppéditât |
| que | nous | suppéditassions |
| que | vous | suppéditassiez |
| qu' | ils | suppéditassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | suppédité |
| que | tu | aies | suppédité |
| qu' | il | ait | suppédité |
| que | nous | ayons | suppédité |
| que | vous | ayez | suppédité |
| qu' | ils | aient | suppédité |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | suppédité |
| que | tu | eusses | suppédité |
| qu' | il | eût | suppédité |
| que | nous | eussions | suppédité |
| que | vous | eussiez | suppédité |
| qu' | ils | eussent | suppédité |
Impératif
Impératif présent
| suppédite |
| suppéditons |
| suppéditez |
Impératif passé
| aie | suppédité |
| ayons | suppédité |
| ayez | suppédité |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé