Conjugaison et définition du verbe TARTINER
Conjugaison complète et définition du verbe tartiner
Liste des verbes en T
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : tartiner /taʁ.ti.ne/ transitif 1er groupe
Action d’étaler (du beurre, de la confiture, etc) sur une tranche de pain.
Au figuré, familier : En remettre (encore !) une couche, insister, insister après d’autres, répéter (moultes fois !), en rajouter ou rouvrir un débat clos.
Familier : Au figuré, écrire des tartines.
Indicatif
Présent
| je | tartine |
| tu | tartines |
| il | tartine |
| nous | tartinons |
| vous | tartinez |
| ils | tartinent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | tartiné |
| tu | avais | tartiné |
| il | avait | tartiné |
| nous | avions | tartiné |
| vous | aviez | tartiné |
| ils | avaient | tartiné |
Futur simple
| je | tartinerai |
| tu | tartineras |
| il | tartinera |
| nous | tartinerons |
| vous | tartinerez |
| ils | tartineront |
Passé composé
| j' | ai | tartiné |
| tu | as | tartiné |
| il | a | tartiné |
| nous | avons | tartiné |
| vous | avez | tartiné |
| ils | ont | tartiné |
Passé simple
| je | tartinai |
| tu | tartinas |
| il | tartina |
| nous | tartinâmes |
| vous | tartinâtes |
| ils | tartinèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | tartiné |
| tu | auras | tartiné |
| il | aura | tartiné |
| nous | aurons | tartiné |
| vous | aurez | tartiné |
| ils | auront | tartiné |
Imparfait
| je | tartinais |
| tu | tartinais |
| il | tartinait |
| nous | tartinions |
| vous | tartiniez |
| ils | tartinaient |
Passé antérieur
| j' | eus | tartiné |
| tu | eus | tartiné |
| il | eut | tartiné |
| nous | eûmes | tartiné |
| vous | eûtes | tartiné |
| ils | eurent | tartiné |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | tartinerais |
| tu | tartinerais |
| il | tartinerait |
| nous | tartinerions |
| vous | tartineriez |
| ils | tartineraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | tartiné |
| tu | aurais | tartiné |
| il | aurait | tartiné |
| nous | aurions | tartiné |
| vous | auriez | tartiné |
| ils | auraient | tartiné |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | tartiné |
| tu | eusses | tartiné |
| il | eût | tartiné |
| nous | eussions | tartiné |
| vous | eussiez | tartiné |
| ils | eussent | tartiné |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | tartine |
| que | tu | tartines |
| qu' | il | tartine |
| que | nous | tartinions |
| que | vous | tartiniez |
| qu' | ils | tartinent |
Subjonctif imparfait
| que | je | tartinasse |
| que | tu | tartinasses |
| qu' | il | tartinât |
| que | nous | tartinassions |
| que | vous | tartinassiez |
| qu' | ils | tartinassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | tartiné |
| que | tu | aies | tartiné |
| qu' | il | ait | tartiné |
| que | nous | ayons | tartiné |
| que | vous | ayez | tartiné |
| qu' | ils | aient | tartiné |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | tartiné |
| que | tu | eusses | tartiné |
| qu' | il | eût | tartiné |
| que | nous | eussions | tartiné |
| que | vous | eussiez | tartiné |
| qu' | ils | eussent | tartiné |
Impératif
Impératif présent
Impératif passé
| aie | tartiné |
| ayons | tartiné |
| ayez | tartiné |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé