Conjugaison et définition du verbe VRILLER
Conjugaison complète et définition du verbe vriller
Liste des verbes en V
Auxiliaire utilisé : avoir
Terminaison : -er
Définition : vriller /vʁi.je/ intransitif 1er groupe
Tourner sur soi-même.
vriller transitif
Enrouler sur soi-même.
Percer avec une vrille.
Au figuré, percer douloureusement, tarauder.
Indicatif
Présent
| je | vrille |
| tu | vrilles |
| il | vrille |
| nous | vrillons |
| vous | vrillez |
| ils | vrillent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | vrillé |
| tu | avais | vrillé |
| il | avait | vrillé |
| nous | avions | vrillé |
| vous | aviez | vrillé |
| ils | avaient | vrillé |
Futur simple
| je | vrillerai |
| tu | vrilleras |
| il | vrillera |
| nous | vrillerons |
| vous | vrillerez |
| ils | vrilleront |
Passé composé
| j' | ai | vrillé |
| tu | as | vrillé |
| il | a | vrillé |
| nous | avons | vrillé |
| vous | avez | vrillé |
| ils | ont | vrillé |
Passé simple
| je | vrillai |
| tu | vrillas |
| il | vrilla |
| nous | vrillâmes |
| vous | vrillâtes |
| ils | vrillèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | vrillé |
| tu | auras | vrillé |
| il | aura | vrillé |
| nous | aurons | vrillé |
| vous | aurez | vrillé |
| ils | auront | vrillé |
Imparfait
| je | vrillais |
| tu | vrillais |
| il | vrillait |
| nous | vrillions |
| vous | vrilliez |
| ils | vrillaient |
Passé antérieur
| j' | eus | vrillé |
| tu | eus | vrillé |
| il | eut | vrillé |
| nous | eûmes | vrillé |
| vous | eûtes | vrillé |
| ils | eurent | vrillé |
Annonce
Conditionnel
Conditionnel présent
| je | vrillerais |
| tu | vrillerais |
| il | vrillerait |
| nous | vrillerions |
| vous | vrilleriez |
| ils | vrilleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | vrillé |
| tu | aurais | vrillé |
| il | aurait | vrillé |
| nous | aurions | vrillé |
| vous | auriez | vrillé |
| ils | auraient | vrillé |
Conditionnel passé 2ème forme
| j' | eusse | vrillé |
| tu | eusses | vrillé |
| il | eût | vrillé |
| nous | eussions | vrillé |
| vous | eussiez | vrillé |
| ils | eussent | vrillé |
Subjonctif
Subjonctif présent
| que | je | vrille |
| que | tu | vrilles |
| qu' | il | vrille |
| que | nous | vrillions |
| que | vous | vrilliez |
| qu' | ils | vrillent |
Subjonctif imparfait
| que | je | vrillasse |
| que | tu | vrillasses |
| qu' | il | vrillât |
| que | nous | vrillassions |
| que | vous | vrillassiez |
| qu' | ils | vrillassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | vrillé |
| que | tu | aies | vrillé |
| qu' | il | ait | vrillé |
| que | nous | ayons | vrillé |
| que | vous | ayez | vrillé |
| qu' | ils | aient | vrillé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | vrillé |
| que | tu | eusses | vrillé |
| qu' | il | eût | vrillé |
| que | nous | eussions | vrillé |
| que | vous | eussiez | vrillé |
| qu' | ils | eussent | vrillé |
Impératif
Impératif présent
Impératif passé
| aie | vrillé |
| ayons | vrillé |
| ayez | vrillé |
Infinitif
Infinitif présent
Infinitif passé
Participe
Participe présent
Participe passé